Өлең, жыр, ақындар

Бабатүкті боз дала

  • 20.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1315
Бабатүкті боз дала,
көгесем қыр,
Былтырғыдан жусаның неге селдір?..
Өзің жайлы мұңым көп көкіректе,
Жеңілдер ме біреуі телесем жыр?
Көк бұталар көктемде шулап шығып,
Жаз өтпей-ақ құрыды қурап шыбық.
Шыт-шыт болып сортаң жер жарылады,
Күнде қалған, мәселен, тулақ сынып.
Қыр еріні кезеріп шаңы шығып,
Қол созады қурайлар жан ұшырып.
Күлтілдейді көк сағым көкжиекте —
Сол баяғы жеткізбес алыс үміт...
Бабатүкті боз дала,
көгесем қыр,
Можап қапты жел мүжіп көне сеңгір.
Тапқан шақта бабамыз жаудан жазым –
Көзде кеткен ең соңғы елес ең бір.
Кемиек құм шығарса кемсиген үн,
Замананың болжаймын керсигенін.
Келген сайын қия алмай жылап кетем,
Мен де сені бабамнан кем сүймедім.
Сексеуілдер сөккенде көбе-күйді,
Күйді тыңдап қабағын төбе түйді.
Күйреп қалған қырдағы күмбездерге
Елден бұрын аятты жел оқиды...
Бабатүкті боз дала-ай,
көгесем қыр,
Көгіндегі қайда әлгі ересен нұр?..
Ағам байғұс кіш-кіштеп бес ешкісін,
Тезек таппай даладан жеңешем жүр.
Қалар ма екен шынымен қыр оянбай?
Саған қызмет қылады кім аянбай?...
Топырақты жын қағып кетті дейді,
Құйын болып — қорлыққа шыдай алмай...
Рухыңды қай Зауал құртқан езіп? —
Отырамын соны ойлап, жұртта мезіп.
Мерез басқан тәніңді көрген кезде,
Аспандағы кетеді бұлт та безіп.
Бабатүкті боз дала-ай,
көгесем қыр,
Перзентің боп қолтықтан демесем бір.
Сені ойласам —
Жау да жоқ жарғыласар. —
Ылғи сұлба елеспен егесем кіл.
Кім тілектес, білерміз кім білектес,
Бұл түрінді көрсе тек жын дір етпес.
Сосын — сенің қанынды ұрттап ішкен
Миғұрттардың мыңғыры дыңғыр етпес...
Кентке қашқан боз үйлер дөдегелі,
Малдан ада — қырпуы, төбелері...
Сені сұмдық аяймын, жазған далам,
Одан басқа қолымнан не келеді?!.
Бабатүкті боз далам,
көгесем қыр,
Жұбатармын жүректі не десем бұл?..
Біз де Заман тұтқыны. — Жапандағы
Жалғыз бостан — ақ киік, сен есен жүр!..
Көз жазып қап жөңкілген көп еліктен,
Ақ сағымның соңынан неге еліккем?..
Қалғып кетем түрмемде... Түсімде ылғи
Көшіп бара жатады төбе біткен...
Өң менен Түс — ойнатып санамда жай,
Құбылады, құдай-ай, Заман қалай! —
Көшіп кеткен көп төбе — Тауларды ертіп
Қашып келе жатады маған қарай!..
Бабатүкті боз дала-ай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абыз – ата

  • 0
  • 0

Басынан қанша бұлт ауған,
Төсінен сонша жұрт ауған —
Жасырар сырым жоқ менің
"Қаратаумын!" — деп керіліп жатқан бұл таудан.

Толық

Із туралы

  • 0
  • 0

Мөрлерін басып жал, құмға,
Талай да табан таптаған;
Дәл қазір менің алдымда
Із жатыр сансыз — қаптаған.

Толық

Заңдылық

  • 0
  • 0

Мен де Пушкин емеспін - ол белгілі,
Шәйірмін тек дарыған елден мұңы.
Кімдігіміз тақтаға жазылады,
Мүңкір-Нәңкір жауапқа келген күні.

Толық

Қарап көріңіз