Өлең, жыр, ақындар

Соқпақтар

  • 27.07.2019
  • 0
  • 0
  • 966
Қарақұм бұл –
Жолсыз дала көсілген.
Алақанның
Аясындай өресі,
Тек жіңішке
Соқпақтарды көресің.
Оның өзі
Жүгіргенмен алға көп,
Жоғалады
Құм төбелер,
Жарға кеп...
Қарап тұрсаң;
Соқпақтың көп жаулары:
Ескен жел де,
Көшкен құм да,
Тау-дағы.
Бірінен соң
Бірі жасап шабуыл,
Тып-типыл ғып,
Көрсетеді адуын.
Соқпақтарға
Бәрінен де ауыры –
Адамдарсыз
Жалғыз жадап қалуы.
Адамдарды
Аңсап олар тосады,
Мұңмен мүлгіп,
Бетін құм, шөп басады.
Қалай ғана
Көмектессек оларға?
Көмектесу
Бірақ, оңай болар ма?
Бәрінен де дұрысы –
Ауыр демей жұмысы,
Жарып өтіп,
Құмнан сол
Салу керек тыңнан жол...
Соқпақтар да жарысып,
Үлкен жолмен табысып,
Көруге оны асығып,
Жазда да ыстық, қапырық,
Қыста да аяз, қары бар
Елдер сонда ағылар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі тыныштық

  • 0
  • 0

Дала тыныш, ана тыныш,
Бесіктегі бала тыныш,
О, Жаратылыс!
Қала оттары сөнбеген,

Толық

Көжек пен тиінтай

  • 0
  • 0

Кіп-кішкентай кезі еді,
Қоянның сұр Көжегі
Бәрін көріп-білмек боп,
Ну орманды кезеді.

Толық

Жапырақтар мен тамырлар

  • 0
  • 2

Тұрғанда күн ысынып,
Жерге сая түсіріп,
Сыбдырады Жапырақтар талдағы,
Сыр шертісіп самалменен шамалы.

Толық

Қарап көріңіз