Өлең, жыр, ақындар

Көз алдымда кешегім мен бүгінгім

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1027
Көз алдымда кешегім мен бүгінгім,
Өмірдің өз шындығына жүгіндім.
Екеуінің айырмасы аралық
Жер мен көктей екендігін ұғындым.
Қой соңында серігі боп Мойнақтың,
Бабаларым батты азапқа бойлап тым.
Ал, мен болсам айқара ашып есігін,
Ғұламалар ордасында ой бақтым.
Ширатылып шидем шекпен, тонға мен,
Түйе мініп, теңселмедім жорғамен.
Асфальт жолмен аңыратып қайда да
Желаяқтай жетіп бардым «Волгамен».
Жапан дүзде жарқыратып санамды,
Самаладай сансыз үйлер қаланды.
Қайда барсаң – көтеріліп көңілің,
Айырмайсың қалам менен даламды.
Қыр басына қадай салсаң көк шыбық,
Көп кешікпей нән қарағай боп шығып,
Қайда барсаң – шалқып жатқан береке
Қайран мына тыныштық пен тоқшылық.
Өмірімнен көре алмайсың кемістік,
Қиялыма қанат берді кеңістік.
Қайда барсаң – күндей күліп қарсы алар,
Адам деген ардақты есім ең ыстық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабан мен жолаушылар

  • 0
  • 0

Күн төбеде зілдене,
Жүк артып бай үйіменен,
Төрт ат жеккен күймемен
Тырбанды.

Толық

Боранда

  • 0
  • 0

Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.

Толық

Той жыры

  • 0
  • 0

Құтты болсын тойлары,
Жарасыпты ойларың.
Бала емессің, жігітім,
Енді ойлағын

Толық

Қарап көріңіз