Өлең, жыр, ақындар

Дәніккен Данай

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 955
Данай шикізат дайындайтын,
Еш нәрседен де тайынбайтын.
Түйені түгімен,
Биені бүгімен
Жұта беретін,
Жұта беретін.
Яғни, былай болатын:
Өз ісіне құдай болатын:
Елден тері-терсек, жүн-жұрқа жинайтын,
«Жұмыртқадан жүн қырқа» жинайтын.
Тайлақтікі деп түйе терісін,
Тайдікі деп бие терісін,
Қой терісін қояндікімен бағалайтын,
Қояндікін көр тышқанмен шамалайтын.
Данай сөйтіп құнықты,
Қауіп барын ұмытты.
Жабағы деп түбітті,
Жабағыдан үрікті...
Сондай маман «білікті»,
Бірде торға ілікті.
Істі болып, мұң құшты,
Жабағы жеп, жүн құсты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құштарлық

  • 0
  • 0

Тарылып тұтқиылдан бұл тынысым,
Жүрегім, жиіледі бұлқынысың.
Төңірек түнереді неге сонша?
Күн көріп келдім бе әлде құлұын үшін?

Толық

Жолды жегені – елді жегені

  • 0
  • 0

«Алакөл! Алакөл!» деп елдің бәрі,
Аптыға құрақ ұшып келді бәрі.
Жолдарын көрген кезде ойқы-шойқы,
Келместей тұра қашар ендігәрі.

Толық

Маймыл мен көзілдірік

  • 0
  • 0

Қарт Маймылдың тартты көзі көмескі,
Ұқты жұрттан кеңесті.
Ол дегенің онша қауіп емес-ті:
Көзілдірік керегі,

Толық

Қарап көріңіз