Өлең, жыр, ақындар

Қасқыр мен түлкі

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2232
Жапанда Қасқыр жорытты,
Түлкіге барып жолықты.
Ақтарып сырын алдында,
Азулы арлан торықты:
– Талайдан жолым болмай жүр,
Басыма бақыт қонбай жүр.
Өлтіре сынап Крылов,
Тірлігім содан оңбай жүр.
Қоралы қойға шапқанда,
Түсемін бірден қақпанға.
Барады құрып тұқымым,
Басқалар өсіп жатқанда.
Түлкі айтты:
– Илан мынаған,
Крылов деген бір адам
«Қулық, – деп, сенің сыбағаң»,
Мені де қатты сыбаған.
Емеспін кенде күнәдан,
Біледі жақсы мұны адам.
Сорлаған жоқпын сонда да,
Келемін әлі дін аман.
Қорқаулық, көзсіз, ерлігің –
Ендігі жерде кемдігің.
Қулық пен асқан айланы
Асырар іске келді күн.
Жүрекке жылы, жұғымды
Бұл сөзді бөрі ұғынды.
Айналды лезде Түлкіге,
Өзгертіп тонын бұрынғы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балапан

  • 0
  • 0

Аялайын балақан –
Ақ мамықтай балапан.
Аспандағы айым деп,
Аймалайды жан апаң.

Толық

Әкешім

  • 0
  • 0

Аялайды әкешім,
Аямайды мәпесін.
Әке деген – асқар тау,
Әке деген – шат есім.

Толық

Менің де күнім туады

  • 0
  • 0

Күнім де менің туады,
Төгілер шапақ шуағы.
Түсінбей мені жүргендер
Құшағын ашап тұрады.

Толық

Қарап көріңіз