Өлең, жыр, ақындар

Қасқыр мен түлкі

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2294
Жапанда Қасқыр жорытты,
Түлкіге барып жолықты.
Ақтарып сырын алдында,
Азулы арлан торықты:
– Талайдан жолым болмай жүр,
Басыма бақыт қонбай жүр.
Өлтіре сынап Крылов,
Тірлігім содан оңбай жүр.
Қоралы қойға шапқанда,
Түсемін бірден қақпанға.
Барады құрып тұқымым,
Басқалар өсіп жатқанда.
Түлкі айтты:
– Илан мынаған,
Крылов деген бір адам
«Қулық, – деп, сенің сыбағаң»,
Мені де қатты сыбаған.
Емеспін кенде күнәдан,
Біледі жақсы мұны адам.
Сорлаған жоқпын сонда да,
Келемін әлі дін аман.
Қорқаулық, көзсіз, ерлігің –
Ендігі жерде кемдігің.
Қулық пен асқан айланы
Асырар іске келді күн.
Жүрекке жылы, жұғымды
Бұл сөзді бөрі ұғынды.
Айналды лезде Түлкіге,
Өзгертіп тонын бұрынғы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаным

  • 0
  • 0

Айдан әлде жұлдыздан,
Хабар келді бір қыздан.
Қарап қалар кез емес,
Бұл – Эс-Эм-Эс!

Толық

Астанам

  • 0
  • 0

Алматының көктемі бар керемет,
Дембіл-дембіл күн жауады себелеп.
Бар аймағы барқыт гүлге оранып,
Бұлбұл сайрап, ұшып-қонған көбелек.

Толық

Жас ақын мен жай адам

  • 0
  • 0

Кездесіп қап жас ақын жай Адамға,
Сұрақ берді табанда:
– Білсем деп ем құнымды,
Айтшы бүкпей шыныңды,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар