Өлең, жыр, ақындар

Қасқыр мен түлкі

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2129
Жапанда Қасқыр жорытты,
Түлкіге барып жолықты.
Ақтарып сырын алдында,
Азулы арлан торықты:
– Талайдан жолым болмай жүр,
Басыма бақыт қонбай жүр.
Өлтіре сынап Крылов,
Тірлігім содан оңбай жүр.
Қоралы қойға шапқанда,
Түсемін бірден қақпанға.
Барады құрып тұқымым,
Басқалар өсіп жатқанда.
Түлкі айтты:
– Илан мынаған,
Крылов деген бір адам
«Қулық, – деп, сенің сыбағаң»,
Мені де қатты сыбаған.
Емеспін кенде күнәдан,
Біледі жақсы мұны адам.
Сорлаған жоқпын сонда да,
Келемін әлі дін аман.
Қорқаулық, көзсіз, ерлігің –
Ендігі жерде кемдігің.
Қулық пен асқан айланы
Асырар іске келді күн.
Жүрекке жылы, жұғымды
Бұл сөзді бөрі ұғынды.
Айналды лезде Түлкіге,
Өзгертіп тонын бұрынғы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ризамын барға

  • 0
  • 0

О, Алла, Алла,
Ризамын барға.
Ақырындап, жайлап
Жылжыта бер алға.

Толық

Аңдардың апаты

  • 0
  • 0

Бір алапат апат қысып аңдарды,
Ормандарды қаптады үн қамыққан:
Айқара есік ашылғандай тамұққа,
Өлім кезді тау мен дала, аңғарды.

Толық

Дәрігерді сүйдім мен

  • 0
  • 0

Дәрігерді сүйдім мен –
Дертті болсам емдер деп,
Мінім болса жөндер деп.
Ұсынғанда қол бер деп,

Толық

Қарап көріңіз