Өлең, жыр, ақындар

Елек пен Кебек

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 888
Диірменде Елек тұрды,
Түскен дәнді елеп тұрды.
Тартылған дән әппақ ұн боп,
Ақ шанақта бөлек тұрды.
Талғауынан өтпей қалған
Қауыздары бөлек тұрды.
Налымады Кебек оған,
Күні жоқ қой өле қалған.
Қаптап алып кетіп жатты,
Қажетіне керек адам.
Десек-тағы Кебек еді,
Көп адамаға керек еді:
Бордақылау малдарына
Жақсы жем деп бере берді.
Жеді оны сиыры да,
Жеді оны құлыны да,
Жеді оны есегі де,
Тәтті екен деп шын ұғына.
Кебек содан Кебек болды,
Қошеметі бөлек болды.
Арық-тұрық азған малды
Семіртуге себеп болды.
Кебек содан кеуіп кетті,
Ақ ұнды да теуіп кетті.
Бірақ, бірақ, артына ол
Қандай өнім сеуіп кетті?
Түк те өнбей, кеуіп кетті.
* * *
Иә, уақыт Елек болады,
Еңбегіңді елеп болады.
Електен өткені көпке керек болады,
Өтпегені – керексіз Кебек болады,
Мүмкін, Кебек те керек болады,
Не деп болады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атамның әлдиі

  • 0
  • 0

Баламның сенсің баласы,
Ешкімнің жоқ-ау таласы.
Отырсың ойнап алдымда,
Көзімнің ақ пен қарасы.

Толық

Кім үшін?

  • 0
  • 0

Көкте күліп алтын күн,
Нұрын төгер
Кім үшін?
Бұтақтардан жарқын гүл

Толық

Боранда

  • 0
  • 0

Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.

Толық

Қарап көріңіз