Өлең, жыр, ақындар

Елек пен Кебек

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 839
Диірменде Елек тұрды,
Түскен дәнді елеп тұрды.
Тартылған дән әппақ ұн боп,
Ақ шанақта бөлек тұрды.
Талғауынан өтпей қалған
Қауыздары бөлек тұрды.
Налымады Кебек оған,
Күні жоқ қой өле қалған.
Қаптап алып кетіп жатты,
Қажетіне керек адам.
Десек-тағы Кебек еді,
Көп адамаға керек еді:
Бордақылау малдарына
Жақсы жем деп бере берді.
Жеді оны сиыры да,
Жеді оны құлыны да,
Жеді оны есегі де,
Тәтті екен деп шын ұғына.
Кебек содан Кебек болды,
Қошеметі бөлек болды.
Арық-тұрық азған малды
Семіртуге себеп болды.
Кебек содан кеуіп кетті,
Ақ ұнды да теуіп кетті.
Бірақ, бірақ, артына ол
Қандай өнім сеуіп кетті?
Түк те өнбей, кеуіп кетті.
* * *
Иә, уақыт Елек болады,
Еңбегіңді елеп болады.
Електен өткені көпке керек болады,
Өтпегені – керексіз Кебек болады,
Мүмкін, Кебек те керек болады,
Не деп болады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Апеллес пен қодық

  • 0
  • 0

Өзін-өзі сүйер болса кім қатты,
Өзгелерге күлкі болар тым қатты:
Ол көбіне мақтанады зорлыға,
Ұялудың орнына.

Толық

Шымшық пен кірпі

  • 0
  • 0

Ерте оянып оңаша,
Сары шымшық әнге басып тамаша,
Емес тіпті мақтан үшін қайдағы,
Өзінше бір сайрады!

Толық

Тасбақа

  • 0
  • 0

«Асты-үсті тарғыл тас,
Ортасыңда шандыр бас»,
Анау-мынау жауына
Оңайлықпен алдырмас.

Толық

Қарап көріңіз