Өлең, жыр, ақындар

Елек пен Кебек

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 783
Диірменде Елек тұрды,
Түскен дәнді елеп тұрды.
Тартылған дән әппақ ұн боп,
Ақ шанақта бөлек тұрды.
Талғауынан өтпей қалған
Қауыздары бөлек тұрды.
Налымады Кебек оған,
Күні жоқ қой өле қалған.
Қаптап алып кетіп жатты,
Қажетіне керек адам.
Десек-тағы Кебек еді,
Көп адамаға керек еді:
Бордақылау малдарына
Жақсы жем деп бере берді.
Жеді оны сиыры да,
Жеді оны құлыны да,
Жеді оны есегі де,
Тәтті екен деп шын ұғына.
Кебек содан Кебек болды,
Қошеметі бөлек болды.
Арық-тұрық азған малды
Семіртуге себеп болды.
Кебек содан кеуіп кетті,
Ақ ұнды да теуіп кетті.
Бірақ, бірақ, артына ол
Қандай өнім сеуіп кетті?
Түк те өнбей, кеуіп кетті.
* * *
Иә, уақыт Елек болады,
Еңбегіңді елеп болады.
Електен өткені көпке керек болады,
Өтпегені – керексіз Кебек болады,
Мүмкін, Кебек те керек болады,
Не деп болады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасқыр мен қозы

  • 0
  • 0

Күшті алдында әлсіз дәйім айыпты,
Ондай істі тарихтан көп көреміз
Бірақ, оны біз жасайды демеңіз:
Ал, мысалға құлақ салшы байыпты.

Толық

Ақылды қозы

  • 0
  • 0

Жар басынан бір күні
Қозы көріп Қасекең,
Қауып кетті құлқыны,
Аңдығаны ас екен.

Толық

Көкірегіме керемет төгіп бір ән

  • 0
  • 0

Көкірегіме керемет төгіп бір ән,
Жүрегіммен жүзіңді көріп тұрам.
Ал, өзіңді көргенде, бойым балқып,
Қорғасындай оттағы еріп тұрам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер