Өлең, жыр, ақындар

Елек пен Кебек

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 952
Диірменде Елек тұрды,
Түскен дәнді елеп тұрды.
Тартылған дән әппақ ұн боп,
Ақ шанақта бөлек тұрды.
Талғауынан өтпей қалған
Қауыздары бөлек тұрды.
Налымады Кебек оған,
Күні жоқ қой өле қалған.
Қаптап алып кетіп жатты,
Қажетіне керек адам.
Десек-тағы Кебек еді,
Көп адамаға керек еді:
Бордақылау малдарына
Жақсы жем деп бере берді.
Жеді оны сиыры да,
Жеді оны құлыны да,
Жеді оны есегі де,
Тәтті екен деп шын ұғына.
Кебек содан Кебек болды,
Қошеметі бөлек болды.
Арық-тұрық азған малды
Семіртуге себеп болды.
Кебек содан кеуіп кетті,
Ақ ұнды да теуіп кетті.
Бірақ, бірақ, артына ол
Қандай өнім сеуіп кетті?
Түк те өнбей, кеуіп кетті.
* * *
Иә, уақыт Елек болады,
Еңбегіңді елеп болады.
Електен өткені көпке керек болады,
Өтпегені – керексіз Кебек болады,
Мүмкін, Кебек те керек болады,
Не деп болады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір туралы ой

  • 0
  • 0

Отын жағып үміттің,
Алаулап таң атады.
Бір орыннан шығып күн,
Бір орнына батады.

Толық

Шөпшекті өлең

  • 0
  • 0

Аяп та сені аурумын қоса көптен мен,
Амалым қайсы азап та бірге шеккенмен.
Жазар ем сені, дәрі қайнатуға болмайды-ау,
Өлеңдерімнің ішіндегі ғажап шептерден.

Толық

Арман-ай

  • 0
  • 0

Бұл өмірде бәрі жалған ба?
Армансыз адамда мән бар ма?
Сүрініп кеткенде,
Өкінбе өткенге,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар