Өлең, жыр, ақындар

Көршінің хикаясы

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1132
Көршім кейде ішіп алып,
Нарттай қызып, ісіп алып,
Жарын қуа жөнеледі,
Қыр соңына түсіп анық.
Жеткен жерде салып қалып,
Жары байғұс талып қалып,
Талай рет тірілткенбіз,
Емханаға алып барып.
Қайта-қайта қапы қалған
Әйел әбден запы болған.
Ері мас боп келген күні
Бөтен үйде жатып алған.
Қершім содан зыр қағады,
Долданады, бұрқанады.
«Қатынымды табыңдар!» – деп,
Әр есікті бір қағады.
Қөрінгенмен шатылады,
Бала қорқып бақырады.
Болғаннан соң қиын екен
Адамның шын ақымағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгі тірі

  • 0
  • 0

Мың тоғыз жүз жиырма төрт
Неткен ауыр жыл еді?
Халық жанын қинап дерт,
Қайғы құшты жүрегі.

Толық

Он алтыншы желтоқсан

  • 0
  • 1

Еркін өскен ертеден ел екенбіз,
Кең даладай мейірлі, кең екенбіз.
Байлықпенен жарасқан берекеміз.
Көп қой біздің думан-той, мерекеміз.

Толық

Алматының кешінде

  • 0
  • 0

Алматыға қарашы,
Ғашықтардың әсем қаласы.
Үйлеріне қарашы,
Тұр емес пе аспанмен таласып?

Толық

Қарап көріңіз