Өлең, жыр, ақындар

Қысыр сиырлар

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1992
Бастық кәрін төгіп тұр,
Сиыршыны сөгіп тұр:
– Қарамайсың Сиырға,
Қысыры көп биыл да.
Бұқаларың жайға жүр,
Ұят деген қайда бұл?
Сиыршы айтты:
– Наныңыз,
Қырсық сиыр малыңыз.
Тойса болды теңкиіп,
Шыға келер кеңкиіп.
Туар болса бұзауды,
Кескінін ол бұзады.
Көре қалса Бұқаны,
Сондықтан да зытады.
Кейбір сиыр шамалы
Содан қысыр қалады.
Бастық қатал бұйырды:
– Айдап бар да Сиырды,
Бұқаларға қосақта,
Өз еркіне босатпа!
Сиыршы оған:
– Құп! – деді,
Бірақ, түк те бітпеді.
Кетті қысыр көбейіп,
Енді бұған не дейік?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтын күз

  • 0
  • 0

Берекелі,
Мерекелі
Келді жомарт алтын күз.
Қалада да,

Толық

Бір ақынды бір ақын

  • 0
  • 0

Бір ақынды бір ақын
Қайталаса – өлгені.
Өлмес өмір мұратын
Өз қолымен көмгені.

Толық

Қонақ күту

  • 0
  • 0

Кештете қонақ келді,
Топырлап мол-ақ келді.
Үй іші сасып қалды,
Бар-жоғын ашып салды.

Толық

Қарап көріңіз