Өлең, жыр, ақындар

Жұмыр жер сенің бесігің

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1396
Жұмыр жердің бесігіне бөлендің,
Ұлы, қызы жер емшегін тел емдің.
Барлық адам туыс маған көрінер:
Ақ-қарасы, жас-кәрісі әлемнің.
Арман етем араласам әлемді,
Қыссам қолын, көрсем жүзін не өңді.
Шақырсам мен шын жүректен қонаққа,
Ақтарып бір жатқан сырды тереңгі.
Дөңгелек жер сонда болар бесігің,
Ашсаң егер өз үйіңдей есігін.
Бірақ маған бұйырса деп тілеймін,
Туған жерден жатар мәңгі тесігім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұрагер

  • 0
  • 0

Мен, Сен, Ол – мұрагерміз бәріміз де,
Жасымыз, ұл менен қыз, кәріміз де.
Атаның дақ түсірмей өнеріне,
Әр сөздің, әр қаденің нәрін ізде.

Толық

Бір үй бар-ау

  • 0
  • 0

Терезеден телмірем отаныма —
Сар далама, адырлы, жоталыма.
Жүйткіп аққан пойыздың сыртылына
Дүрс-дүрс етіп жүрек үн қосады да.

Толық

Сағынамын

  • 0
  • 0

Жүрек сыздай бір жанды сағынамын,
Бұ не ғажап!, тек соған шағынамын.
Көріктіме дана ма батыр ма екен
Кім болса да бас ием тағына мың.

Толық

Қарап көріңіз