Өлең, жыр, ақындар

Жұмыр жер сенің бесігің

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1444
Жұмыр жердің бесігіне бөлендің,
Ұлы, қызы жер емшегін тел емдің.
Барлық адам туыс маған көрінер:
Ақ-қарасы, жас-кәрісі әлемнің.
Арман етем араласам әлемді,
Қыссам қолын, көрсем жүзін не өңді.
Шақырсам мен шын жүректен қонаққа,
Ақтарып бір жатқан сырды тереңгі.
Дөңгелек жер сонда болар бесігің,
Ашсаң егер өз үйіңдей есігін.
Бірақ маған бұйырса деп тілеймін,
Туған жерден жатар мәңгі тесігім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласу

  • 0
  • 0

Тұрпайылау болғанмен түрім менің
Түсінсейші, жан досым, жаным нәзік.
Сенің маған наз айтар бар ма жөнің,
Айтқызбай-ақ жүрекпен тұрам сезіп.

Толық

360 әулие

  • 0
  • 0

Тілі басқа, діні бөлек жұрт ұққан,
Бұ тірлікте жанға тірек бір тұтқам —
Үш жүз алпыс Маңғыстауда әулием,
Қанша ғасыр қанша ұрпақ "Пір" тұтқан.

Толық

Тұтқасы тірлік аналар

  • 0
  • 0

Көрсоқыр заман қырсығып,
Көрсетті "жаудың" қызы ғып.
Маңдайды кетті бір сызып,
Жүректе қалды бір сызық.

Толық

Қарап көріңіз