Өлең, жыр, ақындар

Жұмыр жер сенің бесігің

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1290
Жұмыр жердің бесігіне бөлендің,
Ұлы, қызы жер емшегін тел емдің.
Барлық адам туыс маған көрінер:
Ақ-қарасы, жас-кәрісі әлемнің.
Арман етем араласам әлемді,
Қыссам қолын, көрсем жүзін не өңді.
Шақырсам мен шын жүректен қонаққа,
Ақтарып бір жатқан сырды тереңгі.
Дөңгелек жер сонда болар бесігің,
Ашсаң егер өз үйіңдей есігін.
Бірақ маған бұйырса деп тілеймін,
Туған жерден жатар мәңгі тесігім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір танысыма

  • 0
  • 0

Қайнап шықпай сезімнің тереңінен
Ықыласты ұқпайтын кереңің мен.
Сөнген жұлдыз ғарышта сәулесіндей,
Жалған күлкі, адамға берер ме өң?..

Толық

Шипа

  • 0
  • 0

Әдетім бар оймен әлем кезетін,
Ой толқыннан жер тынысын сезетін.
Ел ұйқыда, сен қамқор боп отырсаң,
Тыныштығын, рахатын сезе түн.

Толық

Ана тілім

  • 0
  • 1

Атыңнан айналайын, Ана тілім,
Себеп боп, сенің, өзің жаратылдым.
Әлемде небір ғажап сұлулық бар,
Ішінде барлығының дара тұрдың.

Толық

Қарап көріңіз