Өлең, жыр, ақындар

Көк алаң

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 706
Етеді ылғи мені алаң,
Жусанды, еркек көк алаң.
Жаймасам құшақ, жұмып көз,
Ғашықты қалай өбе алам.
Аспандап көзім өтіппін,
Елемей, соқыр, кетіп тым.
Жастық қой шіркін қарайтын
Толтыра орнын кетіктің.
Көзбенен күткен сағыныш,
Өзіңе бүгін қарадым.
Ақ шалған басын бидайық
Не болған саған қарағым.
Қурапты сорлап бидайық
Тұрғанмен көктен нұр жауып.
Есебін тапқан қапыда,
Тамырсыз тажал шырмауық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шындық

  • 0
  • 0

Шындық-діңгек, өмірге тіреу ме еді?
Білімділер - ол жалқы, біреу дейді.
Бірақ соның отына, бұ не ғажап,
Біреу тоңып жаураса, біреу күйді.

Толық

Сұлулықты түсінер әркім қалай

  • 0
  • 0

Сыр шертеді даланың қызыл гүлі,
Гүлдің гүлі – бір қызы сыбызғылы.
Сән-сәулеті елімнің осы екеуі
Және тағы домбыра, сыбызғы үні.

Толық

Бабам салған ән-сарын

  • 0
  • 0

Асаулау бұл ағаның әні тентек
Жатыр ма буырқанып, жаны, сенсек
Толқиды күй мұхиттай көкірегі —
Солай деп, Нұрекеңді, таны сен тек.

Толық

Қарап көріңіз