Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Көк алаң

Сайын Назарбекұлы

Көк алаң

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 737
Етеді ылғи мені алаң,
Жусанды, еркек көк алаң.
Жаймасам құшақ, жұмып көз,
Ғашықты қалай өбе алам.
Аспандап көзім өтіппін,
Елемей, соқыр, кетіп тым.
Жастық қой шіркін қарайтын
Толтыра орнын кетіктің.
Көзбенен күткен сағыныш,
Өзіңе бүгін қарадым.
Ақ шалған басын бидайық
Не болған саған қарағым.
Қурапты сорлап бидайық
Тұрғанмен көктен нұр жауып.
Есебін тапқан қапыда,
Тамырсыз тажал шырмауық.

Сайын Назарбекұлы сағыныш жастық кәрілік көк алаң Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн еңкейсе, көлеңке ұзарады

  • 0
  • 0

Күн еңкейсе, көлеңке ұзарады,
Ел азарда кәрі шал қыз алады.
Заман азса, қылыштай хан бұйрығын
Даңғазаның жел сөзі бұза алады.

Толық

Нөсер

  • 0
  • 0

Көкшіл теңіз… толқындарға жарылып,
Көздің нұры шексіз бұлттан жалығып.
Бір пәлені сезгендей ме мына тұт,
Дірілдейді қара терге малынып.

Толық

Жастарға

  • 0
  • 0

Осы өмірден өз орныңды алдың ба?
Сәулеленіп арман тұр ма алдыңда?
Жүре беріп сілтеуімен біреудің
Әлде шығып өз жолыңнан қалдың ба?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер