Өлең, жыр, ақындар

Сезім

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 942
Қос жанары от шашып, жүрек кесе,
Бiр самғайық қырандай түлеп десе,
Нәркес көздер қиылып шақырғанда,
Жүрек пе екен жалындап, дiр етпесе?!
Жiгiт пе сол сезiмнен жығылмаса,
(Жығылмаса, артынан шығын қанша)
Өкпе iсiнiп, алқынып, қаны тасып,
Ауызына жүрегi тығылмаса?!
Сезiм бе екен,сөнсе егер, жар ғып өппей,
Төтелемей бәрiн де қарғып өтпей
Бұлқынғанда кенеттен сезiм қинап,
Жүрегiне кеудесi тарлық етпей…
…Асықпашы жан сазын ұғынғанша,
Жар табылар шындаса, шұғылданса.
Айналайын, сақ болшы сезiмсiзден,
Ақ жүрексiз адамдық құның қанша?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анасы мен баласы

  • 0
  • 0

Ауырсынбас емшектің жарасын да
Ұрпақ үшін жан қияр шарасызда.
Әйел бағы неде екен, ол бір жұмбақ,
Ана баға ержеткен баласында.

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Сарғайғанда тіршіліктен сән кетіп,
Көз ұшында – сүрген өмір, әндетіп.
Торыққанда тағдыр иттен жиреніп
Үлгердің ғой – Үміт, Үміт сен жетіп.

Толық

Мән мен сән

  • 0
  • 0

Гүл-гүл ерін... бал жұқтыра өпкенде —
Сол ерінге қалса жігіт боп пенде.
Тіршіліктің мәні, сәні — бір қыз боп,
Жүрегіңе нұр құйылып кеткенде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар