Өлең, жыр, ақындар

Сезім

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 955
Қос жанары от шашып, жүрек кесе,
Бiр самғайық қырандай түлеп десе,
Нәркес көздер қиылып шақырғанда,
Жүрек пе екен жалындап, дiр етпесе?!
Жiгiт пе сол сезiмнен жығылмаса,
(Жығылмаса, артынан шығын қанша)
Өкпе iсiнiп, алқынып, қаны тасып,
Ауызына жүрегi тығылмаса?!
Сезiм бе екен,сөнсе егер, жар ғып өппей,
Төтелемей бәрiн де қарғып өтпей
Бұлқынғанда кенеттен сезiм қинап,
Жүрегiне кеудесi тарлық етпей…
…Асықпашы жан сазын ұғынғанша,
Жар табылар шындаса, шұғылданса.
Айналайын, сақ болшы сезiмсiзден,
Ақ жүрексiз адамдық құның қанша?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Еміренген ботасына, жан-ана,
Қанша сүйсе мейірі оның қана ма?
Өкініш-ай, енді ержеткен шағыңда,
Мыңнан бірін қайыра алмау анаңа.

Толық

Төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Қыс қорқытса сездіріп ызғар барын,
Қысылмайды жап-жас боп көктем — дарын.
Жағып жатыр көк бояу оңды-солды,
Ол өнерде танытты өктем барын.

Толық

Нөсер

  • 0
  • 0

Көкшіл теңіз… толқындарға жарылып,
Көздің нұры шексіз бұлттан жалығып.
Бір пәлені сезгендей ме мына тұт,
Дірілдейді қара терге малынып.

Толық

Қарап көріңіз