Өлең, жыр, ақындар

Темірше

  • 29.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1957
Темірше.
Темірше дос.
Темірше ағам,
Өгейлігін көрсетті-ау өмір саған.
Шөміштен қысып құйды ол сыбағаңды
Қытымыр секілденіп келін сараң.

Бұрқатып анда-санда жыр дауылын
Сағынып жүруші едің сыр қауынын.
Мылтығыңды кезеніп бүкең-бүкең
Қуалап Жетісудың қырғауылын.

Аңшылық құрар шағың тек күзде еді,
Құстардың алдарқатып көп тізбегі
Қырғауыл қанатындай қызыл-жасыл
Қу өмір қуғаныңмен жеткізбеді

Жетем деп Сырға бардың, қырға бардың,
Үні едің сұңқылдаған бір ғаламның.
Қырғауыл қауырсыны секілденген
Кім білген баянсызын жыр-қаламның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қажығұмар Шәбденұлы

  • 0
  • 0

Жат жерде жан табылмай сөзін ұғар,
Қытайда көзін жұмды Қажығұмар.
Солығын баспай кетті сорлы жүрек,
Жүректің сонша кімге жазығы бар?

Толық

Қазақ баласын қайрау

  • 0
  • 3

Шежірені шиырлап тарата алам,
Тусақ, туған шығармыз әр атадан.
Өзіңді өзің сүйрелеп, қатарға қос,
Ей, қазақтың баласы қара табан!

Толық

Екі сурет

  • 0
  • 0

Сұлу көрсем соңынан жүгіретін
Мынау – менің жас күнгі сүгіретім.
Шарап берсең шалқалап сіміретін
Мынау – менің бүгінгі сүгіретім.

Толық

Қарап көріңіз