Өлең, жыр, ақындар

Темірше

  • 29.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2018
Темірше.
Темірше дос.
Темірше ағам,
Өгейлігін көрсетті-ау өмір саған.
Шөміштен қысып құйды ол сыбағаңды
Қытымыр секілденіп келін сараң.

Бұрқатып анда-санда жыр дауылын
Сағынып жүруші едің сыр қауынын.
Мылтығыңды кезеніп бүкең-бүкең
Қуалап Жетісудың қырғауылын.

Аңшылық құрар шағың тек күзде еді,
Құстардың алдарқатып көп тізбегі
Қырғауыл қанатындай қызыл-жасыл
Қу өмір қуғаныңмен жеткізбеді

Жетем деп Сырға бардың, қырға бардың,
Үні едің сұңқылдаған бір ғаламның.
Қырғауыл қауырсыны секілденген
Кім білген баянсызын жыр-қаламның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің бюстім

  • 0
  • 1

Қоладан құйылыпты бас пішінім.
Қаншама жасағансың тасты шығын.
Есімде, үйіңде сәл отырған ем
Күзетіп қазандағы ас пісіуін.

Толық

Дилемма

  • 0
  • 0

Қимайтын жанды қапа еттім,
Жақындарымды жат еттім.
Ортасында ылғи қаламын
Ербеңдеп жатқан екі оқтың.

Толық

Табылды Досымов

  • 0
  • 0

Таулар мен төбелерді айырмаған
Шайыр боп көрінбейді шайыр маған.
Теңіздің жағасында сусап тұрмын
Кемеңе қолым жетпей қайырлаған.

Толық

Қарап көріңіз