Өлең, жыр, ақындар

Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 914
Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп,
Әне-міне дегенше келді қарық.
Ертегі өмір қалды артта,
Шын өмірдің
Кермек дәмін келемін енді біліп.
Кеше бала, бозбала, жігіт шақта,
Жастық желі жүйіткіп қырық саққа,
Көзсіз кейде сүюші ем жүрекпенен,
Көбелектей күюші ем үміт – шоққа.
Бірақ әлі аманмын, дін аманмын,
Қуанғанмын, күлгенмін, жылағанмын.
Мас та болдым ләззатқа, мазақ болдым,
Көрдім бәрін – көресі сыбағамның.
Сонда маған кім екен болған медет,
Құларымда құлатпай қалған демеп.
Енді ойлаймын, жастықта кінә – кінә,
Күнәһарлық дегенің жалған ба деп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оңаша қалсам

  • 0
  • 0

Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Тағы да, міне, оңаша қалдым бүгін мен.
Құп-құйттай мұңым қалайша жүдеп үгілген,
Сонау бір жылғы аумайды жүдеу інімнен.

Толық

Бөле

  • 0
  • 0

Кішкентайдан бірге өскен бөлем едің,
Көгендесім, тамырлас көгенегім.
Сенің орның бөлек қой, не дегенің,
Балалықты сағынсам себебі едің.

Толық

Төбеде жүзген бұлттарға

  • 0
  • 0

Төбеде жүзген бұлттарға
Төменнен қарап сұқтанба!
Жел тұрса зеңген жан-жаққа
Салмағы бұлттың салмақ па?..

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар