Өлең, жыр, ақындар

Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 864
Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп,
Әне-міне дегенше келді қарық.
Ертегі өмір қалды артта,
Шын өмірдің
Кермек дәмін келемін енді біліп.
Кеше бала, бозбала, жігіт шақта,
Жастық желі жүйіткіп қырық саққа,
Көзсіз кейде сүюші ем жүрекпенен,
Көбелектей күюші ем үміт – шоққа.
Бірақ әлі аманмын, дін аманмын,
Қуанғанмын, күлгенмін, жылағанмын.
Мас та болдым ләззатқа, мазақ болдым,
Көрдім бәрін – көресі сыбағамның.
Сонда маған кім екен болған медет,
Құларымда құлатпай қалған демеп.
Енді ойлаймын, жастықта кінә – кінә,
Күнәһарлық дегенің жалған ба деп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі абысын

  • 0
  • 0

Екі абысын алпыстан кеткен асып
Бұйдаласып, бірге өскен ноқталасып.
Бір әулеттің тілегін бірге тілеп,
Бақа тірес болмаған, бақталасып.

Толық

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы

  • 0
  • 0

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы,
Санаға тиген өмір – сабақтың кінәсы.
Әйтпесе сәби арамдық ойлап тумайды,
Таза ғой адам табиғатында туасы.

Толық

Сонау жылғы іңір

  • 0
  • 0

Он екі перне қарағай
Сөйлейтін еді сұңқылдап.
Сөйлеген кезде сұңқылдап
Қиссасын әкем айтатын.

Толық

Қарап көріңіз