Өлең, жыр, ақындар

Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 862
Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп,
Әне-міне дегенше келді қарық.
Ертегі өмір қалды артта,
Шын өмірдің
Кермек дәмін келемін енді біліп.
Кеше бала, бозбала, жігіт шақта,
Жастық желі жүйіткіп қырық саққа,
Көзсіз кейде сүюші ем жүрекпенен,
Көбелектей күюші ем үміт – шоққа.
Бірақ әлі аманмын, дін аманмын,
Қуанғанмын, күлгенмін, жылағанмын.
Мас та болдым ләззатқа, мазақ болдым,
Көрдім бәрін – көресі сыбағамның.
Сонда маған кім екен болған медет,
Құларымда құлатпай қалған демеп.
Енді ойлаймын, жастықта кінә – кінә,
Күнәһарлық дегенің жалған ба деп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалбыз туралы жыр

  • 0
  • 0

Екеуміз сол көктемді сағынармыз,
Сағыныш – сары бояу, қанығармыз.
Сарыөзек сайға шығып, қайда құрып
Кетті екен, қаймағы іріп сары жалбыз?

Толық

Пендеге біткен дүние

  • 0
  • 0

Пендеге біткен дүние,
Байлық па, бақ па – бәрібір,
Көзіңнен бір күн ұшады –
Тағдырдың берік заңы бұл.

Толық

Тәуелді болғым келеді

  • 0
  • 0

Махаббат деген – жүрек пен мидың «шаруасы»,
Жүрек пен мидың бағасыз сиқыр саудасы.
Келеді бітпей, келеді жүріп мәңгілік
Мәңгілік бітпес бітімнің басы, дау басы.

Толық

Қарап көріңіз