Өлең, жыр, ақындар

Қалай өмір сүргенмін

  • 28.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1034
Көре алмадым ауылымның таңдары,
Жарқырайды түнгі қала шамдары.
Қарап тұрып келбетіне қаланың,
Қиялыммен туған жерге барамын.
Бір ұлы едім күні кеше даланың,
Тұрғыны боп қалдық шулы қаланың.
Жата қалып суын ішкен асыға,
Бара алмадым қоңыр бұлақ басына.
Жағасында сауық-сайран құратын,
Сұлу сәуле суға түсіп тұратын.
Қыз шығатын күн батқанда ұрланып,
Бұлақ жаққа қайтатынбыз бір барып.
Жағасында жататұғын інгеннің,
Көзіндегі жатқан мұңды білгенмін.
Қатты ауыртты-ау жүрегімді тілген мұң,
Мына иттердің арасында үрген мың.
Сол шақтарда ойнағанмын, күлгенмін,
...Туған елсіз қалай өмір сүргенмін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын азабы

  • 0
  • 0

Жапырақтарға жел үзген,
Жабырқай қарап қыр жатты.
Тiршiлiк атты теңiзден,
Iздедiм мұңлы ырғақты.

Толық

Өткiзе алмай

  • 0
  • 0

Өткiзе алмай
қор ғып жүрген өмiрiн,
Бiреулерге жiбiмейдi көңiлiм.
Бес-алты ауыз сөз қалсын деп соңымда,

Толық

Шымкенттен «Отырар» жүргелі тұр

  • 0
  • 0

Қоштасар сәтте
махаббат жырын жырлаңдар,
Сөздер мен көзде қаншама нәзiк сырлар бар.
Қауышар қашан,

Толық

Қарап көріңіз