Өлең, жыр, ақындар

Қалай өмір сүргенмін

  • 28.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1024
Көре алмадым ауылымның таңдары,
Жарқырайды түнгі қала шамдары.
Қарап тұрып келбетіне қаланың,
Қиялыммен туған жерге барамын.
Бір ұлы едім күні кеше даланың,
Тұрғыны боп қалдық шулы қаланың.
Жата қалып суын ішкен асыға,
Бара алмадым қоңыр бұлақ басына.
Жағасында сауық-сайран құратын,
Сұлу сәуле суға түсіп тұратын.
Қыз шығатын күн батқанда ұрланып,
Бұлақ жаққа қайтатынбыз бір барып.
Жағасында жататұғын інгеннің,
Көзіндегі жатқан мұңды білгенмін.
Қатты ауыртты-ау жүрегімді тілген мұң,
Мына иттердің арасында үрген мың.
Сол шақтарда ойнағанмын, күлгенмін,
...Туған елсіз қалай өмір сүргенмін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңыр

  • 0
  • 0

Қоңыр ұл ем, қоңыр үйде ержеткен,
Қоңыр ырғақ жүрегімді тербеткен.
Қыратында гүл теретін қоңыр қыз,
Қалды артымда қоңыр ауыл, қоңыр күз.

Толық

Ақын ағаға сыр

  • 0
  • 0

Сарыарқасына сыймай бiр өткен,
Иманжүсiптей қайраттым,
Арыстан бабтай айбаттым.
Маңғыстаудағы қатептi қара нар болсаң,

Толық

Алдымнан менің керілген жұмбақ жол күтті-ау

  • 0
  • 0

Алдымнан менің керілген жұмбақ жол күтті-ау,
Бес белден астық... мұнартқан асу қорқытты-ау.
Көзіме оттай басылған қайран туған ел,
Көңіл құрғырды тағы да, тағы толқытты-ау.

Толық

Қарап көріңіз