Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтар мекені

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1248
Шабыты шарықтады қанат жырдың.
Таза ауада тыныстап таң аттырдым.
Асқаралы Алатау шыңдарына,
Көзім тоймай, сүйсініп қарап тұрдым.
Ақындардың жүзіне шырай тұнған.
Қайда екен сол, хәлімді сұрайтын жан.
Алматы ғашықтардың мекені еді,
Олар жайлы ән туған, жыр айтылған.
Өмір өзен,
Ырқына бағындырды.
Іздедім елес болған сағым жылды.
Алматыда кезіккен Көкше қызы,
Еске түсті,
Аңсатты,
Сағындырды.
Алланың бұйрығы ма, өктемі ме.
Сол көктем оралмайды,
Кеткені ме?
Алатауым күрсініп тұрғандай ма,
Сол арудың ғайып боп кеткеніне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкеме

  • 0
  • 0

Асырап, бағып, осы бір күнге жеткізген,
Күлкісіз күндер,
ұйқысыз түндер өткізген.
«Ақүрпек» едім, «Мұзбалақ» етіп баулыдың,

Толық

Қатал болып кетті заман, жүйе тым

  • 0
  • 0

Қатал болып кетті заман, жүйе тым.
Адам да көп түрлі маска киетін.
Табиғаттан жаралдық қой, сыйлаймын,
Сіздей жанды, сұлулықты сүйетін.

Толық

Несіне әпке жыладың...

  • 0
  • 0

Несіне әпке,
Несіне бауыр жыладың?!
Шыдамас дейсің,
Шыдаймын, өмір сынағы.

Толық

Қарап көріңіз