Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтар мекені

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1101
Шабыты шарықтады қанат жырдың.
Таза ауада тыныстап таң аттырдым.
Асқаралы Алатау шыңдарына,
Көзім тоймай, сүйсініп қарап тұрдым.
Ақындардың жүзіне шырай тұнған.
Қайда екен сол, хәлімді сұрайтын жан.
Алматы ғашықтардың мекені еді,
Олар жайлы ән туған, жыр айтылған.
Өмір өзен,
Ырқына бағындырды.
Іздедім елес болған сағым жылды.
Алматыда кезіккен Көкше қызы,
Еске түсті,
Аңсатты,
Сағындырды.
Алланың бұйрығы ма, өктемі ме.
Сол көктем оралмайды,
Кеткені ме?
Алатауым күрсініп тұрғандай ма,
Сол арудың ғайып боп кеткеніне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнді сүйем, түн дегенің тыныштық

  • 0
  • 0

Түнді сүйем, түн дегенің тыныштық.
Ұйықтасайшы- дейді әйелім, ұрыстық.
Құшағыңда отқа еріп кетпейін,
Маған деген шын сезімің, тым ыстық.

Толық

Адамдардың барлығы бұл өмірдің қонағы

  • 0
  • 0

Адамдардың барлығы бұл өмірдің қонағы.
Жаз мезгілі өткенде, әсем гүл де солады.
Жүрегіңе ем қонбай жүрсе оған өкінбе,
Барлық нәрсе Алланың әмірімен болады.

Толық

Дос іздеген адаммын

  • 0
  • 0

О жалған-ай !
Басынан бір не өтпейді адамның.
Қадірін де сол түсірер бағамның.
Нағыз достар, ағайыннан мың артық,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер