Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтар мекені

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1062
Шабыты шарықтады қанат жырдың.
Таза ауада тыныстап таң аттырдым.
Асқаралы Алатау шыңдарына,
Көзім тоймай, сүйсініп қарап тұрдым.
Ақындардың жүзіне шырай тұнған.
Қайда екен сол, хәлімді сұрайтын жан.
Алматы ғашықтардың мекені еді,
Олар жайлы ән туған, жыр айтылған.
Өмір өзен,
Ырқына бағындырды.
Іздедім елес болған сағым жылды.
Алматыда кезіккен Көкше қызы,
Еске түсті,
Аңсатты,
Сағындырды.
Алланың бұйрығы ма, өктемі ме.
Сол көктем оралмайды,
Кеткені ме?
Алатауым күрсініп тұрғандай ма,
Сол арудың ғайып боп кеткеніне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аза тұттым апа деп...

  • 0
  • 0

Өмірімнің оқысам көп парағы.
Анама әпкелерім көп қарады.
Құшағында өскен бір немерелер,
Жанға батты,

Толық

Тұрып кеткен жандар бар

  • 0
  • 0

Тұрып кеткен жандар бар,
сүрініп те, құлап та.
Ортамызда жүрсің сен,
жүрген жоқсың жырақта.

Толық

Егеменім!

  • 0
  • 0

Егеменім, атың қандай ерек бір.
Алладан соң,
Алаш жұрты демеп тұр.
Әр өлеңді жазу үшін адамға,

Толық

Қарап көріңіз