Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтар мекені

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1231
Шабыты шарықтады қанат жырдың.
Таза ауада тыныстап таң аттырдым.
Асқаралы Алатау шыңдарына,
Көзім тоймай, сүйсініп қарап тұрдым.
Ақындардың жүзіне шырай тұнған.
Қайда екен сол, хәлімді сұрайтын жан.
Алматы ғашықтардың мекені еді,
Олар жайлы ән туған, жыр айтылған.
Өмір өзен,
Ырқына бағындырды.
Іздедім елес болған сағым жылды.
Алматыда кезіккен Көкше қызы,
Еске түсті,
Аңсатты,
Сағындырды.
Алланың бұйрығы ма, өктемі ме.
Сол көктем оралмайды,
Кеткені ме?
Алатауым күрсініп тұрғандай ма,
Сол арудың ғайып боп кеткеніне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен Жаныстың ұрпағымын!

  • 0
  • 0

Тізгін ұстар,
Өрелі ұлдар намыстым.
Көпшілігі елге мәлім, таныссың.
Төлебидей төбе биін пір еткен,

Толық

Бек атты ақын інімнің өлеңін оқығаннан соң туған ой!

  • 0
  • 0

Қорықпа інім,
Құйыннан да желден де.
Әлі талай асарың һақ белден де.
Өз жараңды өзің жалап жазғансың,

Толық

Сыйластыққа жетпейді, мал жаның да

  • 0
  • 0

Сыйластыққа жетпейді, мал жаның да.
Күтетін жан көп болсын, барғаныңда.
Барлық нәрсе тірелер түйсігіңе,
Бір саңылау болса егер аржағыңда.

Толық

Қарап көріңіз