Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтар мекені

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 988
Шабыты шарықтады қанат жырдың.
Таза ауада тыныстап таң аттырдым.
Асқаралы Алатау шыңдарына,
Көзім тоймай, сүйсініп қарап тұрдым.
Ақындардың жүзіне шырай тұнған.
Қайда екен сол, хәлімді сұрайтын жан.
Алматы ғашықтардың мекені еді,
Олар жайлы ән туған, жыр айтылған.
Өмір өзен,
Ырқына бағындырды.
Іздедім елес болған сағым жылды.
Алматыда кезіккен Көкше қызы,
Еске түсті,
Аңсатты,
Сағындырды.
Алланың бұйрығы ма, өктемі ме.
Сол көктем оралмайды,
Кеткені ме?
Алатауым күрсініп тұрғандай ма,
Сол арудың ғайып боп кеткеніне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат ай ешбір жүрек сенбейтін

  • 0
  • 0

Махаббат ай ешбір жүрек сенбейтін.
Бірімізге, бәріміз ай тең дейтін.
Бірі сүйіп тұрса дағы асық боп,
Бірі оны менсінбейтін, көнбейтін.

Толық

Алтын ұя мектебім!

  • 0
  • 0

Кеше ғана толып едік қырыққа,
Бір жыл өтті қас-қағымда қарашы.
Мына тағдыр дес бермейді ырыққа,
Сырғып өтіп, жылжып өтіп барады.

Толық

Артық айтпа ақыным

  • 0
  • 0

– Айлакер деп ойлаушы едім түлкіні.
Құлдық сана адастырған түркіні.
Династиялар елді солай билесін-
Деген сөзі бір ақынның күлкілі.

Толық

Қарап көріңіз