Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтар мекені

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1392
Шабыты шарықтады қанат жырдың.
Таза ауада тыныстап таң аттырдым.
Асқаралы Алатау шыңдарына,
Көзім тоймай, сүйсініп қарап тұрдым.
Ақындардың жүзіне шырай тұнған.
Қайда екен сол, хәлімді сұрайтын жан.
Алматы ғашықтардың мекені еді,
Олар жайлы ән туған, жыр айтылған.
Өмір өзен,
Ырқына бағындырды.
Іздедім елес болған сағым жылды.
Алматыда кезіккен Көкше қызы,
Еске түсті,
Аңсатты,
Сағындырды.
Алланың бұйрығы ма, өктемі ме.
Сол көктем оралмайды,
Кеткені ме?
Алатауым күрсініп тұрғандай ма,
Сол арудың ғайып боп кеткеніне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйбің тірлік – деуші едім мен, – бітпейді

  • 0
  • 0

Күйбің тірлік – деуші едім мен, – бітпейді.
Айран берсін, қымыз берсін, сүт мейлі.
Енді мені сағынатын анам жоқ,
Сендей мені, енді ешкім күтпейді.

Толық

Табиғат тылсымы!

  • 0
  • 0

Баяу атты ақ таңым, еріншектей.
Түсте бұлт торлады, келімсектей.
Ауа- райы өзгерді, күліп-жылап,
Сан құбылды,

Толық

Асанбай Асқаров ағаға

  • 0
  • 0

Алатау десе,
Алматы түсер есіңе.
Алматы ұлық,
Дауласам оған несіне?!

Толық

Қарап көріңіз