Өлең, жыр, ақындар

Бауырға наз

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1900
Сөз айтпасаң тыныш отыр, ұнамды.
Есекпенен жарыстырма, құланды.
Үйге кірсе айран құйып шығарған, Қазақ атаң,
Қара шұбар жыланды.
Көп ойландым, қабырғаммен кеңестім.
Іні дерсің, «Сен әулие»- демессің.
Тек, бауырдың сөзі оқтай қадалар,
Ренжіте алмайды ғой, мені ешкім.
Талай жанды сесімменен тықсырдым.
Ақылым бар,
Ой салатын ұшқырмын.
Бауырымның айтқан сөзі зіл батпан,
Басқа айтса, мен оларға пысқырдым.
Жетегінде жүріп алып елестің,
Өкпеледің, бауырыңмен егестің.
Асың емес, көңіліңе қарадым,
Сусып келген қара жылан емеспін.
Мен де оңып тұрғаным жоқ, қатем көп,
Таяғымен бір қойса екен, атам кеп.
Дүниеге құл боп кеткен бауырдың,
Қылышынан өлген еді Махамбет!
Бауырсың ғой,
Кесе алмайсың қолыңды.
Сөз айтсаңшы көкейіме қонымды,
Ұрыссақ та, қиыспайтын туысқан,
Алла сенің оңғарса екен жолыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ-бөрі ақын ағаға

  • 0
  • 0

Үш кезең,
Балалық шақ, даналық шақ.
Алпыс жас, елағасы, саналы шақ.
Әкемнен бата алып кетсеңізші,

Толық

Деуші еді әкем!

  • 0
  • 0

Деуші еді әкем, апасының баласы.
Оған да әке, менің де бар таласым.
Сол анадан туып тұрып әкежан,
Қанды балақ бүркіт болдым қарашы.

Толық

Тегі бекзат әкеден

  • 0
  • 0

Тегі бекзат әкеден,
Кісі туар,
Құл тумас!
Тайсалмайтын әкеден,

Толық

Қарап көріңіз