Өлең, жыр, ақындар

Қыс алды

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 826
Төмпештеумен тамшылар шатырды мың,
Жауын жауып күзгi алғаш жатыр бүгiн.
Долы жел ғой, әйтпесе бұлттарды ала,
Батыс жақтан шұбыртып шақырды кiм?

Ала бұлттар шақырып, күзгi дауыл,
Жапырағын талдардың үздi жауын.
Қызыл-сары киiмiн шешiп тастап,
Жалаң қалды бақтары бiздiң ауыл.

Кеше ғана күз едi жауған алтын,
Кеше ғана кез едi аула жарқын.
Терезеден қарап-ем аспан жылап,
Ай тығылған, әйтеуiр, жаураған түн.

Қадалғандай содан соң көп тiкенек,
Мұздай ауа тамақты кеттi кенеп.
Тау жаққа егер қар түссе мезгiлiнсiз,
Оңтүстiкке қыс ерте жеттi, демек!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өліара

  • 0
  • 0

Қыс келерде, қоштасарда күзбенен,
Жапырақтар құлап бiткен шағында,
Қоштасқаным және менiң сiзбенен,
Көз алдымда, әлi де әлi жадымда.

Толық

Утопия

  • 0
  • 0

Нені және білмедім, кімді іздедім,
Жалғыз жанған таңдағы жұлдыз ба едім.
Күні ме едім ақпанның отызыншы,
Енбей қалған ішіне күнтізбенің.

Толық

Арысым еркем, арысың қайда - оғылан?

  • 0
  • 0

Келді де кетті, жанды да сөнді жұлдыздай,
Құшақтап оны қара жер қойды-ау тұрғызбай.
Қаға алмай еркін қанатын самал жел өксіп,
Аға алмай еркін Арысым жылап жүр қыздай.

Толық

Қарап көріңіз