Өлең, жыр, ақындар

Көктемнің бұлттары

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 724
Бір жұтым суға, шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген, Хантәңір сынды.
Кім түсінеді, ей, бұлттар, жерге ынтық сенің,
Бір сәтке дамыл алмаған арпалысыңды?

Бақтардан, таудан, өзеннен, қыр-белестерден,
Құстардан, аңнан, жануар, үндеместерден…
Аспанға қарай жауатын «Рахмет!»сөзі,
Оларға бұлай айтуға кім кеңес берген?!

Алыстап кетпей, от шардың тартылысынан,
Жан бітіп, мың бір сәуленің шарпылысынан.
Күнге «алғыс», бұлтқа ұшатын «рахмет» сөзі,
Көктем оятқан тірліктің әр тынысынан.

Бұлағай шақтар, тең келмес басқа күндерім,
Орманда құс боп сайрадым,бақта гүлдедім.
Бұлттаған шақтың көл-көсір ырыздығы бар,
Бұл бұла сәтке өкпе артпа, аспаным менің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, бұлттар

  • 0
  • 0

Бір жұтым суға шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген Хантәңір сынды,
Кім түсінеді, Ей, бұлттар!
Жерге ынтық сенің,

Толық

Мен қандай күй кештім

  • 0
  • 0

Саған деген сезімді,
Бір жолата қырқуға бекідім де,
Тістеріме тісімді бастым қатты,
Жүздерімнен жосылып жасым ақты…

Толық

Мұқит асқан ағаға

  • 0
  • 0

Күн сап қарап шылауыштың астынан,
Әжелерім бір құдайға тапсырған.
Жылай-жылай бұл пәнимен қоштасқан,
Емдей алмай сағынышын асқынған.

Толық

Қарап көріңіз