Өлең, жыр, ақындар

Көктемнің бұлттары

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 735
Бір жұтым суға, шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген, Хантәңір сынды.
Кім түсінеді, ей, бұлттар, жерге ынтық сенің,
Бір сәтке дамыл алмаған арпалысыңды?

Бақтардан, таудан, өзеннен, қыр-белестерден,
Құстардан, аңнан, жануар, үндеместерден…
Аспанға қарай жауатын «Рахмет!»сөзі,
Оларға бұлай айтуға кім кеңес берген?!

Алыстап кетпей, от шардың тартылысынан,
Жан бітіп, мың бір сәуленің шарпылысынан.
Күнге «алғыс», бұлтқа ұшатын «рахмет» сөзі,
Көктем оятқан тірліктің әр тынысынан.

Бұлағай шақтар, тең келмес басқа күндерім,
Орманда құс боп сайрадым,бақта гүлдедім.
Бұлттаған шақтың көл-көсір ырыздығы бар,
Бұл бұла сәтке өкпе артпа, аспаным менің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкеге сағыныш

  • 0
  • 0

Шарпылатын пәк жаның жылы ағынмен,
Қоштасқалы қай заман бұла күнмен.
Еңкеймеймін ес білдім деп жүруші ем,
Әке бүгін сені ойлап жыладым мен.

Толық

Жүрек тас

  • 0
  • 0

Біздің ауыл аңыздардың мекені,
Біз білмейтін құпиясы жетеді.
Дөңгеленіп тау қоршаған жан-жағын,
Іргесінен өзен ағып өтеді.

Толық

Ақ жауын

  • 0
  • 0

Құтқарушы періште кеп аспаннан,
Тазалыққа талпындыру басталған.
Қасиетпен жұлдыздарды суарған,
Жуып жатыр жердің үстін ластанған.

Толық

Қарап көріңіз