Өлең, жыр, ақындар

Шәкірт ойы

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 761
–Хош, есен бол, кісі боп қайт, қарағым, –
Деді шешем кеше ауылдан шығарда.
Көз жазғанша нүктеге ұзақ қарады,
Қалған нүкте, дариға, естен шығар ма?
Ту көтерер ұланымын талаптың,
Тас жармасам саған, өмір, талақпын.
Мен Шығыстың баласымын, білемін,
Таңғы арайдан тұтанды алғаш жүрегім.
Судан шыққан балық құсап тұншығып,
Қалар едім тұрмаса сол күн шығып.
Кемеміз – бір, толқын – тоқсан, тағдыр – бір,
Бір мұхитқа құйыпты әкеп барлық жыл.
Арманымның алғаш досы – дүние
Етпес кеңдік, келсе көңілім күйіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Энциклопедия

  • 0
  • 0

Саусағымды қаусатады кейбір дос,
Ендің – деп – сен, «Энциклопедияға».
Құттықтауына, әрине, көңілім хош,
Бірақ өмірім жарты бетке сия ма?!

Толық

Өмірдің өтіп сабағын

  • 0
  • 0

Өмірдің өтіп сабағын,
Дүниеге бардай қарадым.
Тілімнің өткір садағын,
Қас жауыма қададым.

Толық

Кеме

  • 0
  • 0

Дүние – кеме теңізді шексіз айналған,
Сапар басы дәмеленер сайраннан.
Айдың нұры теңізді тербеп, тулатса,
Теңселер кеме шыққанша шалғай қайраңнан.

Толық

Қарап көріңіз