Өлең, жыр, ақындар

Шәкірт ойы

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1127
–Хош, есен бол, кісі боп қайт, қарағым, –
Деді шешем кеше ауылдан шығарда.
Көз жазғанша нүктеге ұзақ қарады,
Қалған нүкте, дариға, естен шығар ма?
Ту көтерер ұланымын талаптың,
Тас жармасам саған, өмір, талақпын.
Мен Шығыстың баласымын, білемін,
Таңғы арайдан тұтанды алғаш жүрегім.
Судан шыққан балық құсап тұншығып,
Қалар едім тұрмаса сол күн шығып.
Кемеміз – бір, толқын – тоқсан, тағдыр – бір,
Бір мұхитқа құйыпты әкеп барлық жыл.
Арманымның алғаш досы – дүние
Етпес кеңдік, келсе көңілім күйіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоқтап жүрек

  • 0
  • 0

Тоқтап жүрек, жұмылып көз,
Қашар қаны жанардың.
Болып ұмыт сәулелі кез,
Қараңғыда қалармын.

Толық

Ертегі

  • 0
  • 0

Аңқыған күннің исі киімінен,
Шопанға сәлем берем иіліп мен.
Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,
Ертегім жоқ айтатын менің ондай,

Толық

Өлең

  • 0
  • 0

Өлең, өлең, өлең ғой,
Өлеңдете кеп ем ғой.
Шілдехенам үстінде-ақ,
«Сүйдім сені!» деп ем ғой.

Толық

Қарап көріңіз