Өлең, жыр, ақындар

Шәкірт ойы

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 912
–Хош, есен бол, кісі боп қайт, қарағым, –
Деді шешем кеше ауылдан шығарда.
Көз жазғанша нүктеге ұзақ қарады,
Қалған нүкте, дариға, естен шығар ма?
Ту көтерер ұланымын талаптың,
Тас жармасам саған, өмір, талақпын.
Мен Шығыстың баласымын, білемін,
Таңғы арайдан тұтанды алғаш жүрегім.
Судан шыққан балық құсап тұншығып,
Қалар едім тұрмаса сол күн шығып.
Кемеміз – бір, толқын – тоқсан, тағдыр – бір,
Бір мұхитқа құйыпты әкеп барлық жыл.
Арманымның алғаш досы – дүние
Етпес кеңдік, келсе көңілім күйіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірдің өтіп сабағын

  • 0
  • 0

Өмірдің өтіп сабағын,
Әлемге барлай қарадым.
Тілімнің қызыл садағын
Дұшпанына елдің қададым.

Толық

Сен мені ішіңнен түсінесің

  • 0
  • 0

Сен мені ішіңнен түсінесің,
Сыртыңнан тек түсінбеген боласың.
Жұрт көзінше бақаша ісінесің,
Үрген қарындай кейін соласың.

Толық

Жаз жаршысы

  • 0
  • 0

Толықсыған көктем таңы,
Жатыр әлем нұрға бөгіп.
Жылт-жылт етіп шық маржаны,
Күн де шықты шұғыла төгіп.

Толық

Қарап көріңіз