Өлең, жыр, ақындар

Келді де ақтық күнің, Іскендерім

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 661
Келді де ақтық күнің, Іскендерім,
Белгіге өшпес із сап, тістенді ерін.
Сусынға жұтылды емдей қызыл шарап,
Қорек боп ішке еріксіз түскен шерің.
Төзімнің майданында беріспеген,
Көзімнің жасы аяулы періштеден.
Кеудеде қып-қызыл боп жанды жүрек,
Қайғысы, қуанышы берік келген.
Ғаламға жат сырымды жақын ашпай,
Сазарып тұрдым ұзақ қатты бастай.
Басында зиратыңның оқыдым жыр,
Құранның қоңыраулы үні татымастай.
Жанары күйіп кеткен кекті жардай,
Кешқұрым күңгірт сәуле төкті арай.
Жүгірдім «Іскендерім, қайдасың?!» деп
Шырын шақ көз алдымнан өтті талай.
Кей жасық сияқтанып, жетімдендім,
Бейне ашық сақ-сақ күлген секілдендім.
Құштым мен бейтіңді емес, таудың төсін,
Қазаға болды осы-ақ бекінгенім.
Сен –жаттай, інім тете, аямадың,
Тек жатпай жерді менше аяладың.
Қалдырдың сыбағама мың сағыныш,
Қарағым, сиқырдай бұл қай амалың?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматыға

  • 0
  • 0

Жүрекке табиғаттан сыр тыңдаған
Су екеш суың да ерке сылқылдаған.
Алатау аясында, жәннатында
Кім туып, кім ержетіп, кім тұрмаған.

Толық

Шақпақ

  • 0
  • 0

Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.

Толық

Шабандоз

  • 0
  • 0

Машинаға айырбас қылмай,
Уатқа байлап ат бағасыз.
Белдікті кемер музейге қимай,
Тойда белге Сіз тағасыз.

Толық

Қарап көріңіз