Өлең, жыр, ақындар

Келді де ақтық күнің, Іскендерім

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 509
Келді де ақтық күнің, Іскендерім,
Белгіге өшпес із сап, тістенді ерін.
Сусынға жұтылды емдей қызыл шарап,
Қорек боп ішке еріксіз түскен шерің.
Төзімнің майданында беріспеген,
Көзімнің жасы аяулы періштеден.
Кеудеде қып-қызыл боп жанды жүрек,
Қайғысы, қуанышы берік келген.
Ғаламға жат сырымды жақын ашпай,
Сазарып тұрдым ұзақ қатты бастай.
Басында зиратыңның оқыдым жыр,
Құранның қоңыраулы үні татымастай.
Жанары күйіп кеткен кекті жардай,
Кешқұрым күңгірт сәуле төкті арай.
Жүгірдім «Іскендерім, қайдасың?!» деп
Шырын шақ көз алдымнан өтті талай.
Кей жасық сияқтанып, жетімдендім,
Бейне ашық сақ-сақ күлген секілдендім.
Құштым мен бейтіңді емес, таудың төсін,
Қазаға болды осы-ақ бекінгенім.
Сен –жаттай, інім тете, аямадың,
Тек жатпай жерді менше аяладың.
Қалдырдың сыбағама мың сағыныш,
Қарағым, сиқырдай бұл қай амалың?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хош, өлең!

  • 0
  • 0

Бесікте әжем мені әлдиледі,
Өлеңге болдым іңкәр содан бері.
Анамның ақ сүтіне ырзамын мен,
Ғаламға көзқарасым өзгергені.

Толық

Армысың, алыстағы аяулы аулым

  • 0
  • 0

Армысың, алыстағы аяулы аулым,
Мен де кең дүниеде есен-саумын.
Тек қана құрдастармен сайраңдаған
Сағындым кербез төсін Қаратаудың.

Толық

Сен мені ішіңнен түсінесің

  • 0
  • 0

Сен мені ішіңнен түсінесің,
Сыртыңнан тек түсінбеген боласың.
Жұрт көзінше бақаша ісінесің,
Үрген қарындай кейін соласың.

Толық

Қарап көріңіз