Өлең, жыр, ақындар

Көктемнің түні ызғырық

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 422
Көктемнің түні ызғырық,
Суынған менің сезімім.
Бермейді өмір бізге ырық,
Күңгірттеу – тірлік, мезімін.
Жанарға жүрмін шық байлап,
Көзіме тұтып кірбіңді.
Үмітім алдан шықпай қап,
Өлтірдім ішіп бір күнді.
Көңілім жатыр аһ ұрып,
Жүрегім қалды қанқақсап.
Тереңге тәлей батырып,
Қиырға атты қаңбақша ап.
Сенделдім сосын сенделдім,
Көшені кезіп, тентіреп.
Хатыңды оқып емделдім,
Болдың ғой, қалқам, сен – тірек.
Тырбанам өрлеп, шатқалда,
Шығарар өмір үкімін.
Бақытым болып ақ таңда,
Келесің қашан, үкілім?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген

  • 0
  • 1

«Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген»,
Сөзі шығар
Бұ жұрттың дәсерлеген.
Кермек дәмін татқанмен қу тірліктің,

Толық

Қағасың қанатыңды қалықтатып

  • 0
  • 0

Қағасың қанатыңды қалықтатып,
Табасың жәннатыңды шалықтатып,
Жәут еткен қарашығың – Тынық мұхит,
Тымыққа батып кету – анық бақыт.

Толық

Сасық көкек

  • 0
  • 0

Келбетке
Бөгделерміз, жоқ тіпті пана баста,
Ешкім бізді «адам» деп санамас та.
Білім іздеп келгенбіз қыр төсінен,

Толық

Қарап көріңіз