Қара өлең
- 0
- 0
Қара арғымақ жалын құшты,
Қамығады қалың ел.
Сағыныштың суын жұтып,
Сарғаяды сары бел.
Алар сыйдан әдеттегі кеш қалып,
Сан соққанда жақсы адамды кеш танып,
Өң мен түстің арасында бір өмір
Өтіп жатыр ұйқылы-ояу есті алып.
Жақсы ма екен ішінген біле берген,
Білген адам үндемей жүреді елмен.
Күресінге күл қылып шашам деме,
Күресіннен күн болып түрегелгем.
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі