Өлең, жыр, ақындар

Мен анамның әлдиімен өскенмін

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 662
Мен анамның әлдиімен өскенмін,
Мен әкемнің айбарынан сескендім.
Тыным таппай кеңістікті шарладым,
Жүрдек мезгіл тұсауымды кескен күн.
Қыран көрдім, қалықтадым тау маңын,
Сұңқар көрдім, сорғаладым, сауладым.
Құс қанатты жаралғасын пенде боп,
Туған жердің топырағына аунадым.
Арманы жоқ құс қанатты пенденің,
Қанатымды қақпағаным – өлгенім.
Адамзатты жүрекпенен танимын,
Соқыр болып тумағаным ол менің.
Арғымаққа тақым тисе жүйткідім,
Көз ұшында құйын болып ұйтқыдым.
Саңқылдаған самал желге қалдырғам
Көңілімнің шешілмеген түйткілін.
Күнді көрдім көкжиекте керілген,
Таңды көрдім махаббатқа берілген.
Менің тілім жүрегімде сөйлейді,
Жан сарайын жеткізе алмай ерінмен.
Тәрбиемен келген болар тәлімім,
Салтанаты кеппей қойды сәнінің.
Анам айтқан бесік жыры бір тынбай,
Әлдилеумен келе жатыр әлі күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы ештеңе бітіріп үлгермедім

  • 0
  • 0

Тағы ештеңе бітіріп үлгермедім,
Тырна қылып ұзатам күндер легін.
Қап-қара боп көздері, кірпік қақпай,
Терезелер айтады түн келгенін.

Толық

Тәңірінен бармақтай бақ сұраған

  • 0
  • 0

Тәңірінен бармақтай бақ сұраған,
Қайда барсаң – жылап жүрген бір адам.
Жаңбыр жұтып, мұзды ерітіп, қар басып,
Қырық жамау жүректерін құраған.

Толық

Мені гүлім сағынатын сияқты

  • 0
  • 0

Мені гүлім сағынатын сияқты,
Бүгін тағы суармасам болмайды.
Мені ұлым сағынатын сияқты,
Хат жазады, махаббатын жолдайды.

Толық

Қарап көріңіз