Өлең, жыр, ақындар

Мен анамның әлдиімен өскенмін

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 581
Мен анамның әлдиімен өскенмін,
Мен әкемнің айбарынан сескендім.
Тыным таппай кеңістікті шарладым,
Жүрдек мезгіл тұсауымды кескен күн.
Қыран көрдім, қалықтадым тау маңын,
Сұңқар көрдім, сорғаладым, сауладым.
Құс қанатты жаралғасын пенде боп,
Туған жердің топырағына аунадым.
Арманы жоқ құс қанатты пенденің,
Қанатымды қақпағаным – өлгенім.
Адамзатты жүрекпенен танимын,
Соқыр болып тумағаным ол менің.
Арғымаққа тақым тисе жүйткідім,
Көз ұшында құйын болып ұйтқыдым.
Саңқылдаған самал желге қалдырғам
Көңілімнің шешілмеген түйткілін.
Күнді көрдім көкжиекте керілген,
Таңды көрдім махаббатқа берілген.
Менің тілім жүрегімде сөйлейді,
Жан сарайын жеткізе алмай ерінмен.
Тәрбиемен келген болар тәлімім,
Салтанаты кеппей қойды сәнінің.
Анам айтқан бесік жыры бір тынбай,
Әлдилеумен келе жатыр әлі күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желбіреп ұшқанда айларым

  • 0
  • 0

Желбіреп ұшқанда айларым,
Күндерге қауырсын байладым.
Бір әуен тербетіп барады
Сүйікті туған жер аймағын.

Толық

Көз ұшында бұлдырап тамыз ақты

  • 0
  • 0

Көз ұшында бұлдырап тамыз ақты,
Көлеңкесін көктемнің таң ұзатты.
Жылқылардың желбіреп жалы қатты,
Қара жолддың қопырап шаңы жаттты.

Толық

Тамылжытып тереңім тар түнекті

  • 0
  • 0

Тамылжытып тереңім тар түнекті,
Лапылдаған жанартау шарпып өтті.
Ормандарға ойланып үңілгенім -
Аяқтамай тұрғаным жарты бетті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар