Өлең, жыр, ақындар

Мен анамның әлдиімен өскенмін

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 649
Мен анамның әлдиімен өскенмін,
Мен әкемнің айбарынан сескендім.
Тыным таппай кеңістікті шарладым,
Жүрдек мезгіл тұсауымды кескен күн.
Қыран көрдім, қалықтадым тау маңын,
Сұңқар көрдім, сорғаладым, сауладым.
Құс қанатты жаралғасын пенде боп,
Туған жердің топырағына аунадым.
Арманы жоқ құс қанатты пенденің,
Қанатымды қақпағаным – өлгенім.
Адамзатты жүрекпенен танимын,
Соқыр болып тумағаным ол менің.
Арғымаққа тақым тисе жүйткідім,
Көз ұшында құйын болып ұйтқыдым.
Саңқылдаған самал желге қалдырғам
Көңілімнің шешілмеген түйткілін.
Күнді көрдім көкжиекте керілген,
Таңды көрдім махаббатқа берілген.
Менің тілім жүрегімде сөйлейді,
Жан сарайын жеткізе алмай ерінмен.
Тәрбиемен келген болар тәлімім,
Салтанаты кеппей қойды сәнінің.
Анам айтқан бесік жыры бір тынбай,
Әлдилеумен келе жатыр әлі күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұнжыраған жанарын мұң басқанда

  • 0
  • 0

Тұнжыраған жанарын мұң басқанда,
Күлгін шоқтар ұшады түнгі аспанда.
Алтын тамшы сыңғырлап үзіледі,
Жым-жырт дүние жымиып ымдасқанда.

Толық

Аппақ шатыр тігілген

  • 0
  • 0

Аппақ шатыр тігілген
Ақ келінді күтеді.
Иіліп, бел бүгілген
Келін әулет құты еді.

Толық

Мағыналы өмірдің бағамында

  • 0
  • 0

Мағыналы өмірдің бағамында,
Қаңтар еріп барады табанымда.
Қайран жүрек көзінің жасын жұтты,
Жарық шалқып, көшенің бағанында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар