Өлең, жыр, ақындар

Мен анамның әлдиімен өскенмін

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 675
Мен анамның әлдиімен өскенмін,
Мен әкемнің айбарынан сескендім.
Тыным таппай кеңістікті шарладым,
Жүрдек мезгіл тұсауымды кескен күн.
Қыран көрдім, қалықтадым тау маңын,
Сұңқар көрдім, сорғаладым, сауладым.
Құс қанатты жаралғасын пенде боп,
Туған жердің топырағына аунадым.
Арманы жоқ құс қанатты пенденің,
Қанатымды қақпағаным – өлгенім.
Адамзатты жүрекпенен танимын,
Соқыр болып тумағаным ол менің.
Арғымаққа тақым тисе жүйткідім,
Көз ұшында құйын болып ұйтқыдым.
Саңқылдаған самал желге қалдырғам
Көңілімнің шешілмеген түйткілін.
Күнді көрдім көкжиекте керілген,
Таңды көрдім махаббатқа берілген.
Менің тілім жүрегімде сөйлейді,
Жан сарайын жеткізе алмай ерінмен.
Тәрбиемен келген болар тәлімім,
Салтанаты кеппей қойды сәнінің.
Анам айтқан бесік жыры бір тынбай,
Әлдилеумен келе жатыр әлі күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәрі өзгерді. Өзгермей үнім қалды

  • 0
  • 0

Бәрі өзгерді. Өзгермей үнім қалды,
Айым қалды, аспанда күнім қалды.
Жапырақтар желге ұшып, тал қартайды,
Сұрамай-ақ қойыңыз бүгін халді.

Толық

Жылымық күн, жетпеді жерге демі

  • 0
  • 0

Жылымық күн, жетпеді жерге демі,
Құстар біткен қанатын сермеледі.
Жауып өтті ақ жаңбыр, тиылмады
Сағынышы жүрегін тербегелі.

Толық

Татьянаның әні

  • 0
  • 0

Нұрланып махаббаттан шіркін әлем,
Ырғалды ынтызарлық ырқыменен.
Пушкинннің тарантасы барады өтіп,
Қырдағы жатақ ауыл сыртыменен.

Толық

Қарап көріңіз