Өлең, жыр, ақындар

Көкпар-өмір

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 520
Көз ұшында,
Алысқа самғаған ат,
Бойға желік бітірді, жанға – қанат.
Ақбоз мінген бозбала ағызып кеп,
Өте берді біздерді шаңға қамап.
Енді аңғарып, көкпарды дегбір кетті,
Қиқулатып көбейтті ел дүрмекті.
Делебемді қоздырып ұлы дүбір,
Қамшыладым, еріксіз теңбіл көкті.
– Шү-у, жануар!
Ұрымтал тұста мына,
Досқа күлкі, таба етпе дұшпаныма!
Қарсы алдымнан жалт еткен сол көкпардың,
Мен де создым қолымды пұшпағына.
... Осы жолда түсерміз отқа небір,
Айдалаға бос шаппа,
Тоқта, көңіл!
Қалжыраған кезімде қалтарысқа,
Тастап кетіп жүрмеші, көкпар-өмір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талдықұдық болды да

  • 0
  • 1

Талдықұдық болды да
Тал бесігің,
Өміріңнің сен аштың мәнді есігін.
Шұнақ құла ат – бастауы жігіттіктің,

Толық

Қоңыр тірлік

  • 0
  • 0

Қоңыр тірлік,
Қараша айы зымыстан,
Жаздағы анау мәуелі ағаш, құнысқан.
Кершеуледі – жеп барады, жел, ызғар,

Толық

Тоғызыншы тыныс

  • 0
  • 0

Бір мен үшін қызығы жоқ,
Бұл ғалам,
Сағым бәрі,
Қолды алыстан бұлғаған.

Толық

Қарап көріңіз