Өлең, жыр, ақындар

Ойлар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1666
Түн ұзақ, аунақшып жатырмын,
Жұлдыздар сирексіп қалыпты.
Жат бопты-ау, дегенім жақынмын,
Бұл жаным бәрінен жалықты...
Жымисаң күлді деп сенгемін,
Кім білсін, күлкіңнің ызғарын.
Көкейге бір тыныс сен бе едің,
Тым биік көрінген құздарың.
Түсіндім күлкіңнің астарын,
Бұл жаным жиренді сенен де.
Сен мені үркіте жасқадың,
Айтшы енді, басқаға сенем бе?
Сонда да жүргем жоқ жауығып,
Келме де, көңілімді сұрама.
Кетермін осыдан сауығып,
Ал, өлсем, жылама.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешіккен көктем

  • 0
  • 0

Білмеймін, кімнен сонда қызғандым мен,
Әлде анау аспандағы қызған күннен.
Әлде анау тана көл ме толықсыған,
Әлде анау сықылықтап қыздан күлген.

Толық

Тентегің ем

  • 0
  • 0

Әркімге
Тағдыр түрлі сый арнады,
Көңілімді жұмбақтау сыр арбады.
Бір бастаудың көзі едік мөлдіреген,

Толық

Ой-хой, дала

  • 0
  • 0

Ой-хой, дала, кетіпсің ғой
күлтеленіп, құлпырып,
Жаутаңдаған, жаудыраған
мөлдір көздей кіл тұнық.

Толық

Қарап көріңіз