Өлең, жыр, ақындар

Ойлар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1727
Түн ұзақ, аунақшып жатырмын,
Жұлдыздар сирексіп қалыпты.
Жат бопты-ау, дегенім жақынмын,
Бұл жаным бәрінен жалықты...
Жымисаң күлді деп сенгемін,
Кім білсін, күлкіңнің ызғарын.
Көкейге бір тыныс сен бе едің,
Тым биік көрінген құздарың.
Түсіндім күлкіңнің астарын,
Бұл жаным жиренді сенен де.
Сен мені үркіте жасқадың,
Айтшы енді, басқаға сенем бе?
Сонда да жүргем жоқ жауығып,
Келме де, көңілімді сұрама.
Кетермін осыдан сауығып,
Ал, өлсем, жылама.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматы — астанасы ғашықтардың

  • 0
  • 0

Қарашы сәулетіне Алматының,
Нұры бар келбетінде алмасының.
Жұмағын жер бетінің аралайық,
Алдымнан шығар болсаң,

Толық

Биіктік

  • 0
  • 0

Жетем деп ілгері ұдайы ұмтыламын,
Бұл өлең таптырмай-ақ жүр тұрағын.
От жүректі қамшылап ойқастайды,
Дәл түсірмей жаныңа күн шуағын.

Толық

Қашқын

  • 0
  • 0

Қайрымсыз уақыт еді ол қауіп төккен,
Жаңбырдай ажал бұлты жауып көктен,
Күн туып ел басына аштық,
Жоқтық,

Толық

Қарап көріңіз