Өлең, жыр, ақындар

Ойлар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1866
Түн ұзақ, аунақшып жатырмын,
Жұлдыздар сирексіп қалыпты.
Жат бопты-ау, дегенім жақынмын,
Бұл жаным бәрінен жалықты...
Жымисаң күлді деп сенгемін,
Кім білсін, күлкіңнің ызғарын.
Көкейге бір тыныс сен бе едің,
Тым биік көрінген құздарың.
Түсіндім күлкіңнің астарын,
Бұл жаным жиренді сенен де.
Сен мені үркіте жасқадың,
Айтшы енді, басқаға сенем бе?
Сонда да жүргем жоқ жауығып,
Келме де, көңілімді сұрама.
Кетермін осыдан сауығып,
Ал, өлсем, жылама.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәрігер ойы

  • 0
  • 1

Көбірек сырласамыз өзіңізбен,
Көңілге нәр аламыз сөзіңізден.
Болдыңыз адамдардың жақын досы,
Елена, сонау жап-жас кезіңізден.

Толық

Тауларда жүрдім

  • 0
  • 0

Тауларда жүрдім,
Тау таулығын көрсетті,
Ақша бұлттармен көрші етті!
Қыраны шалған қиырын

Толық

Көгершіндер

  • 0
  • 0

Көгершіндер, көзіме ыстық көрінген,
Келдіңдер ме, менің шалғай жерімнен?
Келдіңдер ме, шын сезіммен берілген,
Көкірегіңнен өнің ыстық төгілген,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер