Өлең, жыр, ақындар

Ойлар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1935
Түн ұзақ, аунақшып жатырмын,
Жұлдыздар сирексіп қалыпты.
Жат бопты-ау, дегенім жақынмын,
Бұл жаным бәрінен жалықты...
Жымисаң күлді деп сенгемін,
Кім білсін, күлкіңнің ызғарын.
Көкейге бір тыныс сен бе едің,
Тым биік көрінген құздарың.
Түсіндім күлкіңнің астарын,
Бұл жаным жиренді сенен де.
Сен мені үркіте жасқадың,
Айтшы енді, басқаға сенем бе?
Сонда да жүргем жоқ жауығып,
Келме де, көңілімді сұрама.
Кетермін осыдан сауығып,
Ал, өлсем, жылама.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Түн.
Мен ғана ояу, сергекпін,
Ойлар мені мазалайды тербеп тым.
Түсінем ғой заңдарын бұл өмірдің,

Толық

Әншінің үйіндегі ой

  • 0
  • 0

Көп қой, шіркін, өмірде сый түрлері,
Дауысың қандай нәзік сыйқырлы еді.
Жатыр ма еді ішіңде шер мен нала
Япыр-ай, жай жымиған сыртың ба еді.

Толық

Кең жазира

  • 0
  • 0

Кең жазира, кербез далам, қымбаттым,
Мен төсінде іңгәладым, тіл қаттым.
Көгершіндей қалықтатып көгіңе,
Өміріме өшпес жалын, нұр жаптың.

Толық

Қарап көріңіз