Өлең, жыр, ақындар

Торлады ма жаныңды кіреуке шын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 1
  • 576
Торлады ма жаныңды кіреуке шын,
Қайтайықшы қыдырып, жүр, еркешім.
Күте-күте көңілің айғызданды,
Аралайық даланың күрең төсін.
Самал ессін самайдан, сағым іліп,
Көлеңкелі тірліктің шағын ұмыт.
Өзің мені ақын ғып шығарып ең,
Өзің мені жібердің тағы ғылып.
Шамданасың, өксігің қабындаған,
«Кешіктің» деп кінә арттың, жаным, маған.
Қанат қағып кетсем де түйсіз құзға,
Сенің ғана саяңда дамылдағам.
Қайтайықшы қыдырып қыр, даланы,
Ақша жүзің сол сәтте нұрланады.
Жадырасаң көктемнің күндеріндей,
Жарыңның да ашылар бір қабағы.
Кейімеші кешіксем, көшебелім,
Қаншама рет шайыңды еселедің?
... Күліп қарсы ап, мойныма қолыңды артсаң,
Көгермесін көрер ем көсегенің.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Жорға

  • 0
  • 1

Сүмбідей көк ат күмістей жалы желбіреп,
Тізгінді сүзіп, көсіліп салды демде үдеп.
Үзіліп түсті жалт етіп өткен сынаптай,
Шашасын жуып, моншақтай тамшы мөлдіреп.

Толық

Жүреді ғой кездейсоқтау шақ қабат

  • 0
  • 0

Жүреді ғой кездейсоқтау шақ қабат,
Қолдан келсе, білеуіттер таптамақ.
«Сицилия» кафесінде сорпа ішсе,
«Мерсінде» жатқаны анық, автомат.

Толық

Жүрегім

  • 0
  • 0

Жүрегім
Мұң-батпанға төтемедің,
Қайтейін көрінгенді «көкеледім».
Бір күні көзім жұмып қалғанымда,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар