Өлең, жыр, ақындар

Торлады ма жаныңды кіреуке шын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 1
  • 584
Торлады ма жаныңды кіреуке шын,
Қайтайықшы қыдырып, жүр, еркешім.
Күте-күте көңілің айғызданды,
Аралайық даланың күрең төсін.
Самал ессін самайдан, сағым іліп,
Көлеңкелі тірліктің шағын ұмыт.
Өзің мені ақын ғып шығарып ең,
Өзің мені жібердің тағы ғылып.
Шамданасың, өксігің қабындаған,
«Кешіктің» деп кінә арттың, жаным, маған.
Қанат қағып кетсем де түйсіз құзға,
Сенің ғана саяңда дамылдағам.
Қайтайықшы қыдырып қыр, даланы,
Ақша жүзің сол сәтте нұрланады.
Жадырасаң көктемнің күндеріндей,
Жарыңның да ашылар бір қабағы.
Кейімеші кешіксем, көшебелім,
Қаншама рет шайыңды еселедің?
... Күліп қарсы ап, мойныма қолыңды артсаң,
Көгермесін көрер ем көсегенің.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Қанжілік боп қалжырадым

  • 0
  • 1

Қанжілік боп қалжырадым...
Қасаңмын,
Шаң қапқаны жерге тимес шашамның.
Неткен сонша шетін едім,

Толық

Жидебайдың басындағы ой

  • 0
  • 1

Жапан дала.
Жидебай – желі улеген,
... Тайсақтадым жұртыңа келуге мен.
Желең шапан үстіңде, шықтың сыртқа,

Толық

Өмір сүргім келмейді

  • 0
  • 0

Өмір сүргім келмейді – күңкіл ... майдан,
Аяғыма оралды мың түрлі айлаң.
Туырылған өңезі қу тірліктің,
Өмір сүргің келеді құлқың қайдан?

Толық

Қарап көріңіз