Өлең, жыр, ақындар

Көктем шықпай қойды мүлдем

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 701
Көктем шықпай қойды мүлдем,
Сарсылдым,
Мына әлемді
Тақиядай тарсындым.
Кәрі сүйек сырқырай ма,
Кім білсін,
Артқы жағы шөмиіпті баршынның.
Жағасына
Есіле аққан Есілдің,
Бір қадасын қақтым келіп
Көшімнің.
Үңірейген қуыс кеудем бастықпай,
Соны айналып,
Есің шықты-ау, есіл мұң.
Сағындырды мені нәркес
Жарқындық,
Құса көмді көкейіме барқындық.
Мүскін халде
Кешіккен сол көктемге,
Жас сәбидей қаз-қаз басып,
Талпындық.
Бір ызғар бар
Жібермейді жағаттап,
Қалмай қойды
Қыр соңымнан далақтап.
Сәуір келді,
Самалы жоқ, сәулесіз,
Ертең де сол қабақ шытып,
Таң атпақ.
Атар екен қашан енді
Таң жібіп?
Ит жылымен қоса бірге
Алжыдық.
Онысыз да жарым көңіл
Жабыққан,
Көктем шықпай
Халде жүрмін қанжілік.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Әй, інішек!

  • 0
  • 1

Әй, інішек!
Несіне қаймығасың?!.
Астыңдағы жіберші тайдың басын.
Тай күнінен бәйгіге сала бергін,

Толық

Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған

  • 0
  • 0

Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған,
Жұдырықтай жүрегі аттай тулап, бұлқынған.
Нарттай жанар бет-өңі – сұрланыпты болмашы,
Ренжітті кім білер, бәлки содыр жолдасы.

Толық

Ұғынбай бізді ғалам тұр

  • 0
  • 0

Ұғынбай бізді ғалам тұр,
Екеуміз ғана адасқан.
Жайдақтық көрдік жалаң құр,
«Саясатпенен» санасқан.

Толық

Қарап көріңіз