Өлең, жыр, ақындар

Жұғып қалып помадаң

  • 13.04.2021
  • 0
  • 0
  • 586
Жұғып қалып помадаң,
Қысылдым-ау терлеп тым.
Ойың болып қалаған
Күліп-күліп сен кеттің.
Әзілдедің тек тұрмай,
Күрек тісің көрініп.
Өзімді-өзім сөктім жай,
Ойым саққа бөлініп.
Жуып жаттым сасқаннан,
Көйлегімнің жағасын.
Жеткізе алмас басқа арман,
Қылығыңның бағасын.
Жуа-жуа шаршадым,
Кетпей қойды құрғырың.
Тиді сенің саусағың,
Жүрегімде тұрды мұң.
Жұғып қалып памадаң,
Қысылдым-ау терлеп тым.
Аса алмадым шамадан,
Күліп-күліп сен кеттің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді

  • 0
  • 0

Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді,
Қапталда жетім қозы маңырап еді.
Басынан Қаратаудың көш көрінсе,
О баста көшті үркіткен қалмақ еді.

Толық

Басыма менің сан күндер құрды өрмегін

  • 0
  • 0

Басыма менің сан күндер құрды өрмегін,
Таусылды білем серуен-сауық ермегім.
Екі көз төрт боп жолыңды күттім күн сайын,
Бермедің хабар, қиналған кезде келмедің.

Толық

Маңдайыма оқ тиді

  • 0
  • 0

Соқыр ма мына билік, керең бе екен,
Біздің де мұңлық жырды көрер ме екен?!
Ешкім де құлақ асып жатпаған соң
Қаламмен мұңдасам да, өлеңдетем,

Толық

Қарап көріңіз