Өлең, жыр, ақындар

Несіне...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 460
Несіне аспандаймын,
Асып жатыр әлі күн бастан қайғым.
Бақытының тамырын балта шапқан,
Тасмаңдаймын.
Несіне төмендеймін,
Тартамын тұңғиыққа – тереңдеймін.
Бесігі ұлағаттың ұлтым үшін,
Елеңдеймін.
Несіне қуанамын,
Қуарып бара жатыр бұла-бағым.
Халықтың көтеруге жарадым ба,
Мұң-азабын?
Несіне қайғырамын,
Жаныма жапырағын жайды бағым.
Қазақтың қасіретін маңдайынан
Тайдырамын.
Несіне жыр жазамын,
Арқалап адамзаттың күллі азабын.
Дегенмен...
Арман бар ма, жырдан соқсам,
Алаштың таңдай қағар бір ғажабын?!
Жыр жазамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киік лағы

  • 0
  • 0

Қалайша елжіремей тұра алайын,
Өзіңде – бар нәзіктік, сірә, дәйім.
Жалғанның жаурадың-ау желінен сен,
Келе ғой жақынырақ, құралайым.

Толық

Бәрі де махаббаттан басталады

  • 0
  • 0

Бұзылып қара сөздің тас-қамалы,
Барлығы махаббаттан басталады!
Барлығы махаббаттан басталады:
Гүлдің көзі, баланың жанары да,

Толық

Жапырақтың жаназасы

  • 0
  • 0

Арқа жаққа қыс келіп,
Қатыгездік төріме озды тістеніп.
Өз мезгілі теуіп кетіп өзекке,
Күз жатқандай түс көріп.

Толық

Қарап көріңіз