Өлең, жыр, ақындар

Несіне...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 505
Несіне аспандаймын,
Асып жатыр әлі күн бастан қайғым.
Бақытының тамырын балта шапқан,
Тасмаңдаймын.
Несіне төмендеймін,
Тартамын тұңғиыққа – тереңдеймін.
Бесігі ұлағаттың ұлтым үшін,
Елеңдеймін.
Несіне қуанамын,
Қуарып бара жатыр бұла-бағым.
Халықтың көтеруге жарадым ба,
Мұң-азабын?
Несіне қайғырамын,
Жаныма жапырағын жайды бағым.
Қазақтың қасіретін маңдайынан
Тайдырамын.
Несіне жыр жазамын,
Арқалап адамзаттың күллі азабын.
Дегенмен...
Арман бар ма, жырдан соқсам,
Алаштың таңдай қағар бір ғажабын?!
Жыр жазамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасиды тек гүл біткен

  • 0
  • 0

Сәл күте тұр – мәңгілікке айналам,
Жалыққанмын мына жебір тірліктен.
Мойытпайды мені сосын қайғы-алаң,
Жасиды тек гүл біткен.

Толық

Бақыт сияқты...

  • 0
  • 0

Мән берместен сөзіме,
Кеттің тірлік солына.
Тамшы толды көзіме,
Жуа бітіп жолыма.

Толық

Қайтарым...

  • 0
  • 0

Адамзаттың зерттеп көрші мінезін,
Жаратқаннан кем санайды кім өзін?!
Бір-бірімен алысудан жалығып,
Іштей өзі жанығып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар