Өлең, жыр, ақындар

Несіне...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 371
Несіне аспандаймын,
Асып жатыр әлі күн бастан қайғым.
Бақытының тамырын балта шапқан,
Тасмаңдаймын.
Несіне төмендеймін,
Тартамын тұңғиыққа – тереңдеймін.
Бесігі ұлағаттың ұлтым үшін,
Елеңдеймін.
Несіне қуанамын,
Қуарып бара жатыр бұла-бағым.
Халықтың көтеруге жарадым ба,
Мұң-азабын?
Несіне қайғырамын,
Жаныма жапырағын жайды бағым.
Қазақтың қасіретін маңдайынан
Тайдырамын.
Несіне жыр жазамын,
Арқалап адамзаттың күллі азабын.
Дегенмен...
Арман бар ма, жырдан соқсам,
Алаштың таңдай қағар бір ғажабын?!
Жыр жазамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңырау шал

  • 0
  • 0

Кетсең-дағы жыраққа,
Сенің үнің келе берер құлаққа.
Ұмытқым кеп, алдап көрдім өзімді,
Болмады олай бірақ та.

Толық

Жасиды тек гүл біткен

  • 0
  • 0

Сәл күте тұр – мәңгілікке айналам,
Жалыққанмын мына жебір тірліктен.
Мойытпайды мені сосын қайғы-алаң,
Жасиды тек гүл біткен.

Толық

Жел ұшырып кетті ме?

  • 0
  • 0

Жанды ауыртып, қайтқан құстың тізбегі,
Жаным менің бір бейнені іздеді.
Жаз мінезді жайраңдаған көңілді,
Басады кеп күз лебі.

Толық

Қарап көріңіз