Өлең, жыр, ақындар

Несіне...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 322
Несіне аспандаймын,
Асып жатыр әлі күн бастан қайғым.
Бақытының тамырын балта шапқан,
Тасмаңдаймын.
Несіне төмендеймін,
Тартамын тұңғиыққа – тереңдеймін.
Бесігі ұлағаттың ұлтым үшін,
Елеңдеймін.
Несіне қуанамын,
Қуарып бара жатыр бұла-бағым.
Халықтың көтеруге жарадым ба,
Мұң-азабын?
Несіне қайғырамын,
Жаныма жапырағын жайды бағым.
Қазақтың қасіретін маңдайынан
Тайдырамын.
Несіне жыр жазамын,
Арқалап адамзаттың күллі азабын.
Дегенмен...
Арман бар ма, жырдан соқсам,
Алаштың таңдай қағар бір ғажабын?!
Жыр жазамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алаш көгі күрсініп…

  • 0
  • 0

Асқақ еді тұлғаңыз, асқақ еді,
Қиялымды қияға бастап еді.
Мың шық тұнып сезімнің сеңгіріне,
Тұншықтырып кеттіңіз жасқа мені.

Толық

Ой сала ма, санаңа?

  • 0
  • 0

Айтар болсам – жан сырым,
Өмір – сабы қамшының.
Жанарымнан жас болып,
Тамып кеткен тамшы-мұң.

Толық

Дүйсенбі. Жиырма бірі. Қараңғы түн

  • 0
  • 0

Дүйсенбі. Жиырма бірі . Қараңғы түн.
Уақыт сырғиды,
Ал, Астана тыныштықта мүлгиді.
Жалқаулықтың бал-шәрбатын шайқап ол,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар