Өлең, жыр, ақындар

Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 536
Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!
Көзім жазып қалған кезде ар-құстан,
Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан.
Қасірет кеп қадалғанда көзіме,
Жанарымның жасын құйдым өзіңе.
Жәдігөйлер салған кезде жат ұран,
Сен арқылы төккем талай запыран.
Мөлт-дүние сыйлағанда мөлдір мұң,
Қалам!
Сені жазуға оны көндірдім.
Бұлдыр-күнде маған серік – сен ғана,
Тұлдыр-түнде маған серік – сен ғана…
Айлы түнде қанат біткен қаламым,
Не аңғардың сұлбасынан сананың?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз сені сүйгенмін...

  • 0
  • 0

Жалғыз сені сүйгенмін...
Содан ернім күйіп қап,
Сезімімді қойдым мәңгі тұйықтап.
Тырнағыма татымайсың деді де,

Толық

Жас ақынға...

  • 0
  • 0

Көрмек болып дүниенің дауылын,
Таңдадың ба, ұлы өнердің ауырын?
Ақындықтың жолын таңдап тайқылау,
Арманына қадам басқан бауырым!

Толық

Несіне...

  • 0
  • 0

Несіне аспандаймын,
Асып жатыр әлі күн бастан қайғым.
Бақытының тамырын балта шапқан,
Тасмаңдаймын.

Толық

Қарап көріңіз