Өлең, жыр, ақындар

Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 457
Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!
Көзім жазып қалған кезде ар-құстан,
Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан.
Қасірет кеп қадалғанда көзіме,
Жанарымның жасын құйдым өзіңе.
Жәдігөйлер салған кезде жат ұран,
Сен арқылы төккем талай запыран.
Мөлт-дүние сыйлағанда мөлдір мұң,
Қалам!
Сені жазуға оны көндірдім.
Бұлдыр-күнде маған серік – сен ғана,
Тұлдыр-түнде маған серік – сен ғана…
Айлы түнде қанат біткен қаламым,
Не аңғардың сұлбасынан сананың?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтылмаған сырым қалды...

  • 0
  • 0

Ұйқымды түн ұрлады,
Шаттығымды мұң ұрлады.
Жазымды қыс ұрлады,
Назымды сұс ұрлады.

Толық

Алаш көгі күрсініп…

  • 0
  • 0

Асқақ еді тұлғаңыз, асқақ еді,
Қиялымды қияға бастап еді.
Мың шық тұнып сезімнің сеңгіріне,
Тұншықтырып кеттіңіз жасқа мені.

Толық

Елу сегіз

  • 0
  • 0

Жаһаннамның жойқын суы тасып ед.
58.
Есіңізде бар ма әлі,
Жазықсыздың жанындағы қасірет.

Толық

Қарап көріңіз