Өлең, жыр, ақындар

Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 299
Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!
Көзім жазып қалған кезде ар-құстан,
Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан.
Қасірет кеп қадалғанда көзіме,
Жанарымның жасын құйдым өзіңе.
Жәдігөйлер салған кезде жат ұран,
Сен арқылы төккем талай запыран.
Мөлт-дүние сыйлағанда мөлдір мұң,
Қалам!
Сені жазуға оны көндірдім.
Бұлдыр-күнде маған серік – сен ғана,
Тұлдыр-түнде маған серік – сен ғана…
Айлы түнде қанат біткен қаламым,
Не аңғардың сұлбасынан сананың?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қар басып қалыпты қаланы...

  • 0
  • 0

Түн ауған.
Тағы да жалғызбын,
Жанымды торлаған жалқы мұң.
Құлақ сап үніне қар-қыздың,

Толық

Мен бармын ғой!...

  • 0
  • 0

Санамалап сезімдердің түр-түсін,
Жабығумен күте көрме, жыл құсын,
Керек етпе, өзгелердің күлкісін -
Мен бармын ғой!

Толық

Аяулы менің ауылым

  • 0
  • 2

Жанымның жайып желкенін,
Гүл едім, өскен төсіңде.
Ауылым!
Ғажап ертегім,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар