Өлең, жыр, ақындар

Өзіңменен өшкеннен соң от, гүлім

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 557
Өзіңменен өшкеннен соң от, гүлім,
Өзіңменен жоғалған соң тоқтығым,
Үңірейіп жұртта қалған ошақтай
Қуанатын кезім мүлде жоқ тұғын.
Жігер беріп өзімді-өзім мың қайрап,
Сұраушы едім бұл Құдайдан қылдай бақ.
Өзіңменен қалып кеткен сонау кез
Бар қызығы бұйырмаған ұлды ойлап.
...Қайткенменен сағым менің сынды анық,
Өмір қалды сұм өсекке былғанып.
Барған кезде бір көруге ұлымды
Қуатынсың, кететінмін жынданып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді

  • 0
  • 0

Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді,
Қапталда жетім қозы маңырап еді.
Басынан Қаратаудың көш көрінсе,
О баста көшті үркіткен қалмақ еді.

Толық

Өмірімді менің де созыпты мұң

  • 0
  • 0

Өмірімді менің де созыпты мұң,
Әлденеден, білмеймін, көзікті ырым,
Желге беріп бетімді желпінейін,
Бара жатыр бекерге тозып түрім.

Толық

Скифтер

  • 0
  • 0

Геродоттың аңызы,
Жетелейді сан-саққа.
Аңыз бірақ елдікі
Айналмайтын жаңсаққа,

Толық

Қарап көріңіз