Өлең, жыр, ақындар

Өзіңменен өшкеннен соң от, гүлім

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 389
Өзіңменен өшкеннен соң от, гүлім,
Өзіңменен жоғалған соң тоқтығым,
Үңірейіп жұртта қалған ошақтай
Қуанатын кезім мүлде жоқ тұғын.
Жігер беріп өзімді-өзім мың қайрап,
Сұраушы едім бұл Құдайдан қылдай бақ.
Өзіңменен қалып кеткен сонау кез
Бар қызығы бұйырмаған ұлды ойлап.
...Қайткенменен сағым менің сынды анық,
Өмір қалды сұм өсекке былғанып.
Барған кезде бір көруге ұлымды
Қуатынсың, кететінмін жынданып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бірдеңе қосатындай көшіңе мен

  • 0
  • 0

Бірдеңе қосатындай көшіңе мен,
Жындымен жынды болдың, есіл өлең.
Әркім тартқылаған төсіңе мен,
Жармасқанмен шандырдың несім емем?

Толық

Түпсіз терең шыңырауға

  • 0
  • 0

Түпсіз терең шыңырауға,
Құлап кетіп барамын.
Кездестім де бір дауға,
Жылап кетіп барамын.

Толық

Көктем келер кешігіп

  • 0
  • 0

Көктем келер кешігіп,
Оның, сәулем, несі мін?
Жел де соғар өшігіп,
Мәңгі сөнбес есімің.

Толық

Қарап көріңіз