Өлең, жыр, ақындар

Өзіңменен өшкеннен соң от, гүлім

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 537
Өзіңменен өшкеннен соң от, гүлім,
Өзіңменен жоғалған соң тоқтығым,
Үңірейіп жұртта қалған ошақтай
Қуанатын кезім мүлде жоқ тұғын.
Жігер беріп өзімді-өзім мың қайрап,
Сұраушы едім бұл Құдайдан қылдай бақ.
Өзіңменен қалып кеткен сонау кез
Бар қызығы бұйырмаған ұлды ойлап.
...Қайткенменен сағым менің сынды анық,
Өмір қалды сұм өсекке былғанып.
Барған кезде бір көруге ұлымды
Қуатынсың, кететінмін жынданып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаш боп неге жаралмадым мен

  • 0
  • 0

Ағаш боп неге жаралмадым мен,
Пана боп саған тұратын.
Құс болып неге оралмадым мен,
Көктемде сауық құратын.

Толық

Қойшы, ей, сен маған ән жазбай

  • 0
  • 0

Қойшы, ей, сен маған ән жазбай,
Өзіңше күліп мәз болмай.
Илеп те көріп бұл өмір,
Осындай күнді жазды Аллай-ай.

Толық

Жұғып қалып помадаң

  • 0
  • 0

Жұғып қалып помадаң,
Қысылдым-ау терлеп тым.
Ойың болып қалаған
Күліп-күліп сен кеттің.

Толық

Қарап көріңіз