Өлең, жыр, ақындар

Ештеңеге көңілім тұрақтамай

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 471
Ештеңеге көңілім тұрақтамай,
Сезімімнің елігі лақтамай.
Қызықтырмай жүр мені көктемдегі
Бүршігінен бал тамған шуақ маңай.
Ештеңем де қалмады бүлінбеген,
Кім боп шығар екенмін түбінде мен?
Сырымды білген жанның көздеріне
Дардай ісім шіркейдей ілінбеген.
Жұбанышым бар менің басқа неңнен,
Аумай қалам кей-кейде тас кереңнен.
Өткен күннің күйесі кетпес деймін,
Өзге өмірді қайтадан бастағанмен.
Атым шығып келеді дәуірлегім,
Бет алысым – көкжиек,
Тәуір дедім.
Кей түндерде кірпігім айқаспайды,
Қайткенменен тағдырым ауыр менің!
Толтыра алмай қойды ғой ортамды әзіл,
Басым батпан,
Көтертпес арқамда зіл.
Осал жерден бір күні оқ қадалып,
Шейіт кетер жандай-ақ қорқам қазір.
Қапырық боп мен үшін барлық алаң,
Шыққанымда биік деп,
Жар құлаған.
Миясынан тазартып бидай жанды,
Қай құдірет қайтарар арды маған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тентегім-ау

  • 0
  • 0

Тентегім-ау,
Келіп қалған қалаға ерке елік-ау.
Балбұлақтың суындай сыңғырлаған,
Таусылмайтын бір күйді шертемін-ау.

Толық

Өлең маған ғашық-ау, мен өлеңге

  • 0
  • 0

Өлең маған ғашық-ау, мен өлеңге,
Ұқсаймыз ба Қыз Жібек–Төлегенге.
Айнымайтын
Отаным бала-шағам

Толық

Өлең жаздым өрелеп

  • 0
  • 0

Өлең жаздым өрелеп,
Өзің желеп-жебе деп,
Түркістаным керемет!
Жыраулар мен хандардың,

Толық

Қарап көріңіз