Өлең, жыр, ақындар

Шың басынан сырғыған көшкін мен едім

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 446
Шың басынан сырғыған көшкін мен едім,
Өстім дедемім, немесе өштім демедім.
Басып та жаншып жүргенмен әлде біреулер,
Телмірмеді әйтеуір ешкімге өлеңім.
Ләуку-Махфузда не барын пенде білмеген,
Сондықтан да емделдім мен де жырменен.
Тәспінің тасы тобаға тоқтатып қойды,
Ақын ба ақын жыр жазып елде жүрмеген.
Тылсымы – күйі бәйіттің данаға мәлім,
Салауат айтып шендіні жағаламадым.
Әшкере оқып көрмедім дұғамды тағы,
Айналды теріс шын сеніп «Ағалағаным»
Елеусіз елге сіңдім де, қаландым, мәлім,
Илеуде қалған сүйектей таландым, жаным.
Кітапқа қарап атымды қойыпты әкем,
Өмірдің жарық етер деп қараңғы жағын.
Жұбатқанымен тірліктің балқаймақ әні,
Заһары кетпес өткеннің таңдайдан әлі
Өздерін өзі әр пенде Пайғамбар санап
Біздің елде адамдар қалмай барады.
Шың басынан сырғитын көшкін мен едім,
Сырдың суын шайқап бір кештім демедім.
Қабылдар деймін оқырман мына бізді де,
Айтқаннан соң өлеңім естің дегенін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз-өзіммен оңаша

  • 0
  • 0

Өз-өзіммен оңаша
Құрып кетсем деп едім.
Көкжиекке Күндейін
Сіңіп кетсем деп едім.

Толық

Тағдыр салса не күнді кешесің де

  • 0
  • 0

Тағдыр салса не күнді кешесің де,
Темірланның көп жүрдім көшесінде.
Көз алдымда ластау сырахана,
Одан бөлек түк те жоқ еш есімде.

Толық

Біздің үй орны бар ма әлі

  • 0
  • 0

Біздің үй орны бар ма әлі,
Мүжілген жоқ па дуалы?
Жалғыздың жолы болмады,
Күнәсін қайтіп жуады?

Толық

Қарап көріңіз