Өлең, жыр, ақындар

Шатыр да шатыр басымда мынау

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 480
Шатыр да шатыр басымда мынау,
Найзағай отын жасырмадым-ау.
Шарапқа толы кесе төңкеріп,
Өрекпіп ойдан басылмадым-ау.
Сезімді сақтар асылдарым-ау,
Соғыстым барып жасынға мынау.
Сала алмай жасық масылға бұрау.
Ардың да күрдің тасырладым-ау.
Өлеңді өртеп, ұшырып күлін,
Сонда да оған ашынбадым-ау.
Болмысым түгел көніп те тұрды,
Албасты бірақ төніп те күлді.
Қояды дейсің ашынған сезім,
Еркіне кімді, ерікке кімді?
Қасымда бәрі еріп те жүрді,
Сиқымды семген көріп те білді.
Көктемім көшіп, жоғалды жалған,
Байлап та кеткен өрікке гүлді.
Үн-түнсіз жатқан үдеріп үрей,
Кемігімді тағы келіп кемірді.
Бәрін де көрдім кірпігімді ілмей,
Ұлыды боран жыртығымды үрлей.
Үілдеп тұрды кеудемде дал-дұл,
Боранмен, әсте, күркірім бірдей
Қалықтап ұшып, алыстап кеттім,
Мен үшін, бәлкім, түлкі күн кеней.
Бірақ та мынау құбыжық жердің,
Тұрар деймісің жұрты күндемей...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маралым - мәнім, Маралым — әнім

  • 0
  • 0

Маралым - мәнім, Маралым — әнім,
Өмірдің саған баладым бәрін.
Өтпеген күннің жанарындамын,
Сені ойлап күнде жанамын, жаным.

Толық

Жарқ ететін бір сәт те жетеді дей ме

  • 0
  • 0

Жарқ ететін бір сәт те жетеді дей ме,
Жалт-жұлт етіп алдымнан өтеді бейне.
Сәл ашылып тұратын омырауынан
Қос анары көрініп кетеді кейде.

Толық

Келтіре алмай қор болдым елесіңді

  • 1
  • 0

Келтіре алмай қор болдым елесіңді,
Мына түнге елесің неге сіңді?
Жер-дүниеге өзімді сыйғыза алмай,
Уақыттан көрдім-ау көресімді.

Толық

Қарап көріңіз