Қажымұқан
- 0
- 0
Батырындай бағалап бұрынғы өткен,
аңыз етіп әкеткен қырым көптен...
Айға қарап есінер арыстаным,
алысқанын алдында дірілдеткен!
Десеңші енді бірдеңе...
жап қала ма бұққанмен,
шыдай-шыдай шындықтың ыңыршағы шықты әбден.
Ырду-дырду айнала,
Шегі бар өкініштің,
өкпенің де,
шырағым, шырылдаумен өткенім бе,—
қойды ғой көкейіңе қонбай сенің,
Айша
Керемет сөз жоқ