Өлең, жыр, ақындар

Өкпелеме

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 788
Ұната ма өзіңді, жек көре ме,—
ренжисің ол үшін кепке неге?
Көңіліңді қалдырған досыңа да,
қасыңа да бекерге өкпелеме.
Өкпелеме туысқан тірі алдаса,
бауырыңның біреуі тіл алмаса,
Өкпелеме көңілдес келіншегің
құрдасыңа қылымсып бұраңдаса.
Жарың кейде жүзіңе тік қараса,
қабағыңды тұтқиыл шытпа да аса,
Бүлінбеші бекерге жан жолдасың
жөн сөзіңнің өзін де құптамаса.
Шыңдай түсіп одан да өр үніңді,
күмпілдетіп баса бер көрігіңді.
Жәрдеміңді аяма жолдасыңнан,
жұртқа деген жоғалтпа сеніміңді.
Күңкілі мен күндестің ызыңы ма,
көңіліңнің қайдағы қыжылы ма,—
Татымайды
барлығы жиылып кеп
тірлігіңнің бір күнгі қызығына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеті ата жыры

  • 0
  • 0

«Жеті атаңды білесің, бе?» деп
сұраған ауыл қартына жауап бере
алмай қысылып қалдым»,— деп еді
ұлым бірде маған...

Толық

Көзден мейір ақтарылып

  • 0
  • 0

Көзден мейір ақтарылып,
күй — тілден,
тартып бара жатты өзіне сыйқыр-дем,
күлкімді де,

Толық

Бақтыбай

  • 0
  • 0

Жеткен соң үнің көкке,
жырың көпке,
атағың шығыпты ғой дүрілдеп те,
көздерін бақырайтып хан-төренің,

Толық

Қарап көріңіз