Өлеңімді қорлама
- 0
- 0
Бұрынғылар тықты апарып торға да,
жырындылар жықты апарып орға да,
шындық үшін жаны шығып,
шырылдап,
Кім аңсар
Өттің бе, түн?Өттің, түн,—
қамықтырып,
қайғыртып,
көрмесін деп көп қыртың,
үркер көктен тайды үркіп.
Түңілмесе, жарады,
берекесі жоқ елден,—
Ай да батып барады,
аузы-басы кеберген.
Тірі жанның бәрінен
безінем деп ежелден,
Айырылып әрінен
аспаның да безерген.
Жанның бәрі ұйқыда,
әннің бәрі шырқалған,
Қарасаңшы сиқыңа,
не күтесің бұл таңнан?
Көрінбейді көркем бел,
өтті-кетті құмар шақ.
Келе қояр ертеңдер
жүр деп едің кім аңсап.
Тағы бір таң атырдым,
тағы да бір өттің, түн.
Ұйқылы-ояу жатырмын,
ештемеге жоқ құлқым...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жететіндей осы өлеңнің түбіне
- 0
- 0
Жететіндей осы өлеңнің түбіне,
неге сонша өліп-өштім бүліне?
Менен басқа ақын құрып қалып па,
азаптанып, арпалысқан күніге?
Барарсың да батыл үдеп
- 0
- 0
Барарсың да батыл үдеп,
түсер бір кез ой басқа,
ар азабы ақыры кеп,
өкіндірмей қоймас та.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі