Өлең, жыр, ақындар

Кім аңсар

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 405
Өттің бе, түн?
Өттің, түн,—
қамықтырып,
қайғыртып,
көрмесін деп көп қыртың,
үркер көктен тайды үркіп.
Түңілмесе, жарады,
берекесі жоқ елден,—
Ай да батып барады,
аузы-басы кеберген.
Тірі жанның бәрінен
безінем деп ежелден,
Айырылып әрінен
аспаның да безерген.
Жанның бәрі ұйқыда,
әннің бәрі шырқалған,
Қарасаңшы сиқыңа,
не күтесің бұл таңнан?
Көрінбейді көркем бел,
өтті-кетті құмар шақ.
Келе қояр ертеңдер
жүр деп едің кім аңсап.
Тағы бір таң атырдым,
тағы да бір өттің, түн.
Ұйқылы-ояу жатырмын,
ештемеге жоқ құлқым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Құлын-тайдай тебісіп, тепкілесіп,
көңіл шіркін көлді ұрттап, кекті кешіп,
қызыл-жасыл дүние оттарына
көкпарына — дүрліккен — кетті ілесіп!

Толық

Көсіліп те кете алмай

  • 0
  • 0

Көсіліп те кете алмай,
шешіліп те,
бағындырып қойған соң не шірікке,
жұрт тынышта,

Толық

Көзден мейір ақтарылып

  • 0
  • 0

Көзден мейір ақтарылып,
күй — тілден,
тартып бара жатты өзіне сыйқыр-дем,
күлкімді де,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар