Жұбату

Бәтір-ау, түсіп кеткен еңсең неге,
қиналып, қыстықпа да кемсендеме,
жерден де, елден де әлі жерсің таяқ,
қайысып, майысар да семсер дене.
Айналаң азамат деп танығанша,
безгің де келер елден анық аңша,
күйерсің,
күйінерсің,
сүйінерсің,
жыларсың,
жығыларсың әлі қанша!
Дәм-тұзын тірлік шіркін тең бөлген бе,
түсірер әлі талай сергелдеңге,
әйтеуір...
арманыңның алдағанын,
жұлдызың жанбағанын елден көрме!
Құрбыңнан қатар өскен кем бе бағың,
жабығып,
жаба көрме елге бәрін,
Көкдауыл көңіл бұлтын айдап өтер,
естілмей қайда кетер сенде бар үн!
Қалпында ерге сенген,
жерге сенген,
аман жүр, айналайын, сен кеселден!
Біреуге ұнасаң да,
жыласаң да,
оқыста құласаң да —
көрмеші елден!

---