Өлең, жыр, ақындар

Қорқыныш

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 550
Қарашықсыз тұңғиыққа қарадым:
Жалп етті де өшіп қалды жанарым.
Сұғын қадап, суыратын қолқаңды
Кім көріпті Айдаһардың аранын?
Қарашықсыз тұңғиыққа үңілдім,
Үңілдім де тағдырымнан түңілдім:
Қарақшының қаһарына ұрындым,
Қараңғының қармағына іліндім.
Жарық қайда?
Жаратқан-ау, Күн қайда?
Жұлдыз да жоқ,
Көрінбейді түнгі Ай да.
...Шынымен-ақ, жеті түнде бір жендет
Шырылдаған Шындығымды ұрлай ма?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгiлдiр дүниенiң көбелегi

  • 0
  • 0

Көгiлдiр дүниенiң көбелегi –
Түсiме перiштелер көп енедi.
Кей күнi асқар шыңға алып шығып,
Кей күнi аспанға алып жөнеледi.

Толық

Жалған-ай

  • 0
  • 0

Аяғыңды шалыс бассаң аңдамай,
Қасыңа кеп демейді ешкім «хал қалай?»
Жамау жүрек,
Жадау көңіл жандарға

Толық

Мен үшiн жаралғаның анық екен

  • 0
  • 0

Мен үшiн жаралғаның анық екен,
Өзгенiң əнi бөтен, жаны бөтен.
Тəуекел қайығына бiрге мiнсең,
Аман-сау от пен судан алып өтем.

Толық

Қарап көріңіз