Өлең, жыр, ақындар

Қызғаныш

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 782
Жындандырып кейде маңғаз ақылды,
Алыстатып қыл өткісіз жақынды,
Жай адамды жалынға орап билетіп,
Бақсы етіп жібересің ақынды.
Қызғаныш – от қызуы бой кеулеген,
Келеміз ғой отты опат деуменен
Жаны оттан ғана жалын лаулайды,
Не шығады отсыз өлік кеудеден.
Бір басында кейбіреудің қыруар
Қасиеті болады жұрт қызығар.
Меншігіндей қызғыштанса қызғаныш,
Күншіл түсі жауар күндей бұзылар.
Екі басқа күншілдік пен қызғаныш,
Тұздан шипа табар дейді қызған іш.
Күйіп кетіп, күлің қалар болмасын,
Күйік басар арағың да тұздап іш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге өспейміз, бауырым, білесің бе!

  • 0
  • 0

Неге өспейміз, бауырым, білесің бе!
Пәтуәміз озбайды күресіннен.
Тұлпар топқа түскенде жабы қосып
Жарбаңдауды берген ғой үлесіңе.

Толық

Жоқ заманы

  • 0
  • 0

Құйыны жоқ заманның
Болмасына көз жетті.
Кешегі күн жалындап,
Лапылдаған сөз жетті.

Толық

Жұлдыз

  • 0
  • 0

Бөлме қапас.
Шықтым салқын аулаға.
Түн мұнарын серпіп, мені баураған.
Жарқырайды, жаудырайды бір жұлдыз

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар