Өлең, жыр, ақындар

Қызғаныш

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 675
Жындандырып кейде маңғаз ақылды,
Алыстатып қыл өткісіз жақынды,
Жай адамды жалынға орап билетіп,
Бақсы етіп жібересің ақынды.
Қызғаныш – от қызуы бой кеулеген,
Келеміз ғой отты опат деуменен
Жаны оттан ғана жалын лаулайды,
Не шығады отсыз өлік кеудеден.
Бір басында кейбіреудің қыруар
Қасиеті болады жұрт қызығар.
Меншігіндей қызғыштанса қызғаныш,
Күншіл түсі жауар күндей бұзылар.
Екі басқа күншілдік пен қызғаныш,
Тұздан шипа табар дейді қызған іш.
Күйіп кетіп, күлің қалар болмасын,
Күйік басар арағың да тұздап іш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әсер

  • 0
  • 0

Төгіп тұр көктем күйін күн шуағын,
Торғындай толқынданып сұлу сағым,
Жасарған жасыл киіп кең даланын,
Көрдің бе дәл осындай сұлу шағын?

Толық

Не дей алам

  • 0
  • 0

Тыныс – демің көз алдымда,
Ұмытқаным жоқ бір дірілін.
Бақыты үшін қияр едім
Өз жерімнің бір гүлінің.

Толық

Құбылу

  • 0
  • 0

Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.

Толық

Қарап көріңіз