Қанағат қылмай түкке де қарысып отырмын
Қанағат қылмай түкке де қарысып отырмын,
Өзiммен-өзiм оңаша алысып отырмын.
Жаным – домбыра, күй болып қағысып отырмын,
Өзiмдi-өзiм жұлып жеп, тауысып отырмын.
Бiлмеймiн, тiптi, бiлмеймiн не керек маған?
Өртенiп, отқа түскендей ебелек қағам.
Қай тұстан, қайдан iздесем керемет табам,
Жанарымда шыр айналды-ау көбелек-ғалам.
Алаулап жанып тұр, әне, аспанда күнiм,
Керек пе таңғы тынық шақ ашқанда гүлiн,
Бiр сезiм менi жұбатар шашқанда нұрын... –
Бәрiнен бiрақ белгiлi бас тартатыным...
Дарақтай жалғыз дағдардым жол өтiндегi,
Айдың сәулесi, аулақ кет, өбетiн менi.
Қараптан-қарап көңiлiм неге кiрледi,
Жүрегiмдi дал-дал айырып көретiн бе едi?..
Өзгеше сәттi бұл көңiл күткенде қандай?
Сұмырай ойлар, санамнан шық төрге бармай!
Дәл қазiр бiреу кiрiп кеп, сөйлесер болса,
Әңгiмелесiп кетем-ау түк болмағандай...
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі