Өлең, жыр, ақындар

Газет мақаласынан

  • 02.09.2021
  • 0
  • 0
  • 241
Газет мақаласынан: «Жағажайда үш-төрт жігіт бір қыз баланы кезек тепкілеп, өлтіруге айналды. Айналадағы қалың адамның арасынан араша түсіп жалғыз әйел ғана шырқырай жүгіруде...»

Осы ма еді, жарандар-ау, жасқа үлгің,
қай түрі еді әдеп пенен дәстүрдің?!
Қалай түстің екен, әттең, қарғам-ай,
апанына қара ниет қасқырдың?!
Өңкей озбыр айырды ма арыңнан,
ақ лағым, не тайдырды тағыңнан?!
Аяусыз сол додасынан жыртқыштың
сөгілді-ау...
сөгілді-ау қабырғаң!
Айналамыз —әсем үйлер, сәнді бақ,
жатқан теңіз адамдарға мәңгі ұнап.
Сұлулықтың ортасында сені ойлап
мен отырмын жан, жүрегім қан жылап.
Қайран сіңлім, қайран аппақ лақ-ай
жүрек қалай шыдар бұған жыламай!?
Қан шеңгелді салған шақта жауыздық
арашаға жарамаса бір ағай!
Қалай шыдар бұған жүрек жыламай,
жапа шексе көз алдыңда құралай?!
Қарындасым деп еш жан қол созбаса
жанашыр боп шыға алмаса бір ағай?
Жіберді екен қасиетін кім өртеп,
шын сорлы ма бәрі өз қамын білер тек!?
Қандай қиын іс түскенде басыңа
айналаңда жоқ боп шықса бір еркек...
айналаңда жоқ боп шықса бір еркек...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балдақты жігіт

  • 0
  • 0

Білемін, — жармасып,
Бір үміт, бір күдік, —
Келесің сен маған көзіңде сыр тұнып.
Үнсіз мен,

Толық

Жанарындай көктемнің

  • 0
  • 0

Жанарындай көктемнің,
Жаның сенің мөлдір-ақ...
Елестейді жымисаң –
Жаз-табиғат, көл-құрақ...

Толық

Әйел

  • 0
  • 0

Әйел,
Атың марапатқа кенде емес,
Бола аласың еріңе де, елге де ес.
Өзің жаққан шаңырақтың шаттығы

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар