Өлең, жыр, ақындар

Таптым

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 369
Орманды аралап кезіп келем...
Айналам қалың тоғай,
Еш нәрсемен де есім жоқ.
Байқап қарасам бірде,
Ағаш бұтағының көлеңкесінен,
Сұлулығы, әсемдігі,
Көздің нұрын алардай,
Жарықтығы бар жұлдыздардан да
Өте кетер жап-жарық,
Кішкене ғана гүлді көрдім.
Қолымды созған едім,
Маған жауап тіл қатты:
«Өлімге жазаланардай менің,
Күнәм бар еді қанша?»
Өскелең түлекті,
Түп-тамырымен қоса алдым да,
Ауладағы бау-бақшамнан,
Таза, тыныш оған арнап орын бөліп,
Түбімен бірге отырғыздым,
Жаңадан гүлім өніп өсіп,
Бұрыңғыша әдемі сәнге енді.

1813



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сиқыршының шәкірті

  • 0
  • 0

Қарт сиқыршы жөнелді!
Кеткеніне қуандым,
Табиғатқа мен енді,
Сұс болуды ойландым.

Толық

Түнгі жыр

  • 0
  • 0

Жұм көзіңді, аймаласын өлеңім,
Қалғыдың ғой, сәулем, енді бұйықпа.
Сырнайымның наз күйіне бөледім,
Тәтті не бар бал-ұйқыдан? Ұйықта!

Толық

Бұлбұл құс

  • 0
  • 0

Күлімдеп қарап жаным, бәрін де маған бердің,
Мен бе тағдырымды тергейтін!
Егер де ол ұры болып, шықса жалғанда,
Жасаған ұрлығы да – керемет.

Толық

Қарап көріңіз