Өлең, жыр, ақындар

Таптым

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 401
Орманды аралап кезіп келем...
Айналам қалың тоғай,
Еш нәрсемен де есім жоқ.
Байқап қарасам бірде,
Ағаш бұтағының көлеңкесінен,
Сұлулығы, әсемдігі,
Көздің нұрын алардай,
Жарықтығы бар жұлдыздардан да
Өте кетер жап-жарық,
Кішкене ғана гүлді көрдім.
Қолымды созған едім,
Маған жауап тіл қатты:
«Өлімге жазаланардай менің,
Күнәм бар еді қанша?»
Өскелең түлекті,
Түп-тамырымен қоса алдым да,
Ауладағы бау-бақшамнан,
Таза, тыныш оған арнап орын бөліп,
Түбімен бірге отырғыздым,
Жаңадан гүлім өніп өсіп,
Бұрыңғыша әдемі сәнге енді.

1813



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арфист. Мұң-қайғы

  • 0
  • 0

Жалғыз жанның жұлдызы да өзгеше жарық жанар.
Бар жандар да өмірді жақсы көрері хақ,
Жамандармен жақындасу кімге керек?
Бар ауыр азапты маған қалдырыңдар.

Толық

Сүйіктім дәйім жанымда

  • 0
  • 0

Қиялымда елестейсің дәйім.
Көрінсе.де сәуле тереңнен.
Қиялымда елестейсің, айым,
Жарқ етсе де өзеннен.

Толық

Прометей

  • 0
  • 0

Уа Зевс, Жап көгіңді,
Бұлттардың будағымен.
Сал ойнақты,
Мейлің, жаңқадай ұшыр,

Толық

Қарап көріңіз