Өлең, жыр, ақындар

Таптым

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 430
Орманды аралап кезіп келем...
Айналам қалың тоғай,
Еш нәрсемен де есім жоқ.
Байқап қарасам бірде,
Ағаш бұтағының көлеңкесінен,
Сұлулығы, әсемдігі,
Көздің нұрын алардай,
Жарықтығы бар жұлдыздардан да
Өте кетер жап-жарық,
Кішкене ғана гүлді көрдім.
Қолымды созған едім,
Маған жауап тіл қатты:
«Өлімге жазаланардай менің,
Күнәм бар еді қанша?»
Өскелең түлекті,
Түп-тамырымен қоса алдым да,
Ауладағы бау-бақшамнан,
Таза, тыныш оған арнап орын бөліп,
Түбімен бірге отырғыздым,
Жаңадан гүлім өніп өсіп,
Бұрыңғыша әдемі сәнге енді.

1813



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көл жағасында

  • 0
  • 0

Шіркін өмір, көңіл-күйім, тыныш бағып,
Еркін, кең тыныс алам.
О, табиғат, қандай керемет бал шәрбат,
Сенің құшағыңда бірге болған!

Толық

Келесі жұп

  • 0
  • 0

Махаббат — күш, күш жоқ оған тең келер,
«Не пайда одан?» — деседі кей пенделер.
Бұл махаббат ақша да емес, билік те,
Ер жігітке дем береді тірлікте...

Толық

Ильменау

  • 0
  • 0

Армысыңдар, бауыры құт көк белдер!
Балалық шақ, бал дәуренім өткен жер!
Баяғыдай жап-жасыл боп жайқала,
Құшағыңды ашшы маған айқара!

Толық

Қарап көріңіз