Өлең, жыр, ақындар

Мен - аспаншыл ақынмын!

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 380
Көңілімде – үр-тамыз.
Ал, Көгімде – қаз әні.
Күрсіне берсін бұлт-абыз.
Жан-дүнием – жаз әлі!

Тамсандырды таңсәрім,
Қызыр демінен шөп терлеп.
Қиял ұзартты аңсарым,
Қия-құзға бөктерлеп.

Бесқасқам – бек серігім,
Қарсы да шабар қасқырға.
Желге айналар желігім,
Құлынжонның астында.

Арша жақтым,
Аластап,
Жылқыларды жындардан.
Ақылыма адаспақ –
– алқаракөк Түн қорған.

Мендей ешкім кезбеген
Таулар ішін,
Ай үшін!
«Өлең» деген Сөзбенен,
Жұпарладым Ой ішін.

Мен – аспаншыл Ақынмын.
Тәңір тілін түсінем.
Жұлдыз түртіп отырмын,
Құрығымның ұшымен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құба шың

  • 0
  • 0

Маңдайын мұзды қар басқан,
Қара-ала бұлтпен арбасқан,
Найзадай ұшы Көк асып,
Найзағай-отпен жалғасқан.

Толық

Көкжалдың күрсінісі

  • 0
  • 0

Көкірек-көзбен Көкке өрлеп,
Айға азу биледім.
Бүлкек желіп, бөктерлеп,
Жол ұшында түнедім.

Толық

Қараша

  • 0
  • 0

Қоштасу айы – қараша.
Үйренді дәтім Жалғанға.
Мұңның өзі де – тамаша,
Өмірді ұға алғанға?

Толық

Қарап көріңіз