Өлең, жыр, ақындар

Апа!

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 824
Ұмытқам жоқ
Апа жан-малтаңды әлі,
Шөл басатын
сол еді қалтамдағы.
Қаймақ қосып
қант салып беретұғын,
Таңдайымда
тұр әлі талқан дәмі.

Өлең жаздым
кеш қылмай ерте күнді,
Содан іздеп
табамын ертеңімді.
Апа жан
тыңдаушы едім құлақ салып
Іргеңде
жатып алып ертегіңді.

Білетінсіз
еркелік қыр-сырымды,
Тасқа соқпай
өсірдің тұмсығымды.
Ақ тастың
көлеңкесін пана қылып,
Иіріп
отыпушы ең ұршығыңды.

Бұл балаң
шыбық мінсе өршіл еді,
Шауып-шауып
көңілім көншігеді
Бұзау бетін
тастасам бір қайырып,
Апама той
жинайтын көршілерді.

Апа бізден
сен ерте алыстадың,
Өмір дейтін
сіз өткен ағыстамын.
Оғлан еткен
құлының осал емес,
Осы өлеңді
Рухыңа бағыштадым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыбай

  • 0
  • 0

Жасыбай көл- сағыныштан жаралған,
Көз жасындай
жәудіреген көп қыздың!
Тулап-тулап алатұғын әр алуан,

Толық

Құсұйқы

  • 0
  • 0

Ақкөңіл Ай, әр сәулесі сыйқырлы,
Жұлдыздар да қуланады сүйкімді.
Маужыраған бақ ішінде ұрлаттым,
Ащы мұңды және тәтті ұйқымды.

Толық

Баспан тау

  • 0
  • 0

Сенен құдірет сеземін, Баспаным нән,
Аю демі еседі қош қарыңнан.
Қызыл-жасыл жайнаған дүние-ай деп,
Құбылады шуаққа таста қынаң.

Толық

Қарап көріңіз