Өлең, жыр, ақындар

Толқын

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 443
Өзге түгіл өз өзімнен қашам деп,
Ұйқылы-ояу жүргенімде масаң боп,
Мұң тозаңын айнасындағы көңілдің,
Кірпігіңмен сүртіп кеттің қашан кеп?

Сол сезімнің айта алмадым бағасын,
Жер түбіне кетсем де іздеп табасың.
Тереземді көздеріңмен аймалап,
Есігімді жүрегіңмен қағасың...

Байқап қалып сезімімді бүрлеген,
Шешіп алдың сөздерімді күрмеген...
Қарашығың еске түсіп кеткенде,
Қорқынышты болмайды екен түн деген!

Қауырсындай бір күй бастан кешірдім,
Желмен бірге перде болып есілдім.
Тыныштықты сыйға тартып Каспиге,
Толқындарын тал бойыма көшірдім...

Сабыр қайда сағынышты еңсерген?
Көп толқыдым.
(Жақсы еді ғой өртенген).
Лашық едім желбіреген жағада,
Ғашық едім қайықтайын теңселген!

Өң мен түстің парқын кімге айтармын,
Тағдырымды теңіз сынап байқар мың.
Тереңіне теңіз сүйреп кетер деп
Толқындарды иесіне иесіне қайтардым!

Болсын қанша ой санамда дүрбелең,
Толқын жайлы жазып өтем сырлы өлең.
Қалжырады "Жеті қарақшы" Көктегі,
Күзетем деп есігімді ілмеген.
Ұйықтайыншы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құмдағы мұң

  • 0
  • 0

Қалшы меннен еріп алмай ерке мұң,
Тарттым алға тағдырымның желкенін.
Қарайлайсың келе ме әлде таныс жан,
Өткен шақтың елесімен өртедің.

Толық

Ойласам жүзім нұрланар

  • 0
  • 0

Тулайды жүрек атыңды,
Естісе тайдай тұяқты.
Лап ете қалам көргенде,
От келе жатқан сияқты.

Толық

Қызыл шашты қыз

  • 0
  • 0

Жырларымның лебімен ығыстырсам күз бұлтын,
Қысылғаннан аспанның шеті тартар қызғылтым.
Қымсынғанда менің де қызарады жүздерім,
Сырласама менімен қызыл шашты қыз-қырқын?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар