Өлең, жыр, ақындар

Толқын

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 392
Өзге түгіл өз өзімнен қашам деп,
Ұйқылы-ояу жүргенімде масаң боп,
Мұң тозаңын айнасындағы көңілдің,
Кірпігіңмен сүртіп кеттің қашан кеп?

Сол сезімнің айта алмадым бағасын,
Жер түбіне кетсем де іздеп табасың.
Тереземді көздеріңмен аймалап,
Есігімді жүрегіңмен қағасың...

Байқап қалып сезімімді бүрлеген,
Шешіп алдың сөздерімді күрмеген...
Қарашығың еске түсіп кеткенде,
Қорқынышты болмайды екен түн деген!

Қауырсындай бір күй бастан кешірдім,
Желмен бірге перде болып есілдім.
Тыныштықты сыйға тартып Каспиге,
Толқындарын тал бойыма көшірдім...

Сабыр қайда сағынышты еңсерген?
Көп толқыдым.
(Жақсы еді ғой өртенген).
Лашық едім желбіреген жағада,
Ғашық едім қайықтайын теңселген!

Өң мен түстің парқын кімге айтармын,
Тағдырымды теңіз сынап байқар мың.
Тереңіне теңіз сүйреп кетер деп
Толқындарды иесіне иесіне қайтардым!

Болсын қанша ой санамда дүрбелең,
Толқын жайлы жазып өтем сырлы өлең.
Қалжырады "Жеті қарақшы" Көктегі,
Күзетем деп есігімді ілмеген.
Ұйықтайыншы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке туралы өлең

  • 0
  • 0

Жұрттың бәрі қарайтұғын құрметпен,
Ақылды еді, сымбатты еді ол кісі.
Ойға шомып бөлек жүрер дүрмектен,
Басқалардан өзгешелеу болмысы.

Толық

Сен...

  • 0
  • 0

Сен сөзсің.
Жұрнағы кетіп, түбірі қалған.
Сен әнсің.
Әуені кетіп күбірі қалған.

Толық

Сені көрдім

  • 0
  • 0

Сені көрдім қасыңнан қыр көрінді,
Сол қырқаға назарым мың бөлінді.
Білесің бе арман боп басқаларға,
Аласарып сен үшін жүргенімді.

Толық

Қарап көріңіз