Жанып бітті сезімдер

Жанып бітті сезімдер шоққа айналды,
Саған деген сағыныш жоққа айналды.
Аялайтын жаныңды шырын сөзім,
Айтқан сайын жаралар оққа айналды.

Баурайтын ең өзіңе жалқы күшпен,
Туыстығың бар ма еді тартылыспен?
Жанды ұмытып кету де мүмкін екен,
Жастығыңның жартысын сарқып ішкен…

Саған деген реніш көлге айналды,
Саған деген сенім де нөлге айналды.
Қанатында қиялдың қалғитын жыр,
Қуаласаң жеткізбес желге айналды.

Қызықтадым құстарды және гүлді,
Жуды жаңбыр мұң толы әлемімді.
Дөңгелегі пойыздың таптап кетті,
Ұмыт деді көп тартқан әлегімді.

Осыменен бәрін де тәмамдайық,
Жылай берсін өткенге оралмайық.
Бар сырыңды біліп ап тайып тұрған,
Мен де оңбаған шығармын саған лайық!

---