Өлең, жыр, ақындар

Неге аға жыладың

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 204
Неге аға жыладың жылатты кім,
Тауды теңіз басқандай бұлақты құм.
Сырлы ыдыстан мезгілсіз төгілмейтін,
Қағып кетті оқыстан сынапты кім?

Таласты ма өзгелер дәніңізге?
Біреу қайғы қосты ма әніңізге?
Жартасына оқ тиген жаралы тау,
Қорған болып жүрмей ме әлі бізге!

Айтып, айтып дәтіңді ұқпағанда,
Жылап, жылап аларсың мықтағанда.
Қалдың ба екен құлазып сырласарға,
Айналаңнан бір пенде шықпағанда?!

Солай жалғыз отырып зеріктің бе?
Ұлар шудан жүруші ең жеріп мүлде.
Сары алтындай сабырды тастай салып,
Жеңіл желпі ашуға еліттің бе?!

Қас батырдай көш бастап ту алысқан,
Көрсем деп ем бейнеңді ұзап ұшқан.
Қасіреттің толғамды өзі артық,
Есі ауысқан есірік қуаныштан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көл бойындағы ой

  • 0
  • 0

Түн құшағы сақтағанмен сырды ұзын,
Көргіміз кеп асығамыз күн жүзін.
Салқындықты өлердейін жек көрген,
Қарлы таудың кешіріңдер бір қызын.

Толық

Қырсығады екем

  • 0
  • 0

Мазасыз ойлар сен келсең сап тынады екен,
Қасыма менің кідіріп бақ тұрады екен.
Әуре болып несіне келдің дегенмен,
Көңілім сені көргенді жақтырады екен.

Толық

Көктемнің бұлттары

  • 0
  • 0

Бір жұтым суға, шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген, Хантәңір сынды.
Кім түсінеді, ей, бұлттар, жерге ынтық сенің,
Бір сәтке дамыл алмаған арпалысыңды?

Толық

Қарап көріңіз