Өлең, жыр, ақындар

Неге аға жыладың

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 424
Неге аға жыладың жылатты кім,
Тауды теңіз басқандай бұлақты құм.
Сырлы ыдыстан мезгілсіз төгілмейтін,
Қағып кетті оқыстан сынапты кім?

Таласты ма өзгелер дәніңізге?
Біреу қайғы қосты ма әніңізге?
Жартасына оқ тиген жаралы тау,
Қорған болып жүрмей ме әлі бізге!

Айтып, айтып дәтіңді ұқпағанда,
Жылап, жылап аларсың мықтағанда.
Қалдың ба екен құлазып сырласарға,
Айналаңнан бір пенде шықпағанда?!

Солай жалғыз отырып зеріктің бе?
Ұлар шудан жүруші ең жеріп мүлде.
Сары алтындай сабырды тастай салып,
Жеңіл желпі ашуға еліттің бе?!

Қас батырдай көш бастап ту алысқан,
Көрсем деп ем бейнеңді ұзап ұшқан.
Қасіреттің толғамды өзі артық,
Есі ауысқан есірік қуаныштан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нән қаланың тұрғыны

  • 0
  • 0

Естілетін сирек күйдің күмбірі,
Ысы қою нән қаланың тұрғыны.
Сөзіңізде керуеннің сыңғыры,
Сіз де өлеңге айналарсыз бір күні…

Толық

Кетіп барам

  • 0
  • 0

Сезім тұнық, сыр тұнық, тұнық бәрі,
Көздеріңде қалған ед тұнып нәрі.
Неше ғасыр өткенін біле алмадым,
Сен кездесіп өзімді ұмытқалы.

Толық

Жанып бітті сезімдер

  • 0
  • 0

Жанып бітті сезімдер шоққа айналды,
Саған деген сағыныш жоққа айналды.
Аялайтын жаныңды шырын сөзім,
Айтқан сайын жаралар оққа айналды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар