Өлең, жыр, ақындар

Қиялға да симайтын

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 432
Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.

Қамал соғып сан жерден шектеліп ем,
Жүрегіме қалай жол тауып кеттің.
Көлбіреген көңілдің шекпенімен,
Ұсақ-түйек сезімді жауып кеттің.

Қашан мақсат еттім мен кезігуді?
Түсіндірсең жайымен ұғынармын.
Өлең-жырмен өрнектеп сезіміңді,
Ақ жауынша төпелеп тұрып алдың.

Жаның сүймес жан едің зарлағанды,
Қарып түсер қолың-шоқ, от-қарасың.
Күрең тұлпар шылбыры қолда ораулы,
Қиялға да симайтын боп барасың…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мынау қысты сүйіп қалдым

  • 0
  • 0

Мынау қысты сүйіп қалдым,
Келсе дағы күзді ұрлап.
Жұқа пальто киіп бардым,
Жып-жылы ғой сіздің жақ!

Толық

Жанып бітті сезімдер

  • 0
  • 0

Жанып бітті сезімдер шоққа айналды,
Саған деген сағыныш жоққа айналды.
Аялайтын жаныңды шырын сөзім,
Айтқан сайын жаралар оққа айналды.

Толық

Жаңбырда

  • 0
  • 0

Көк зеңгірден кетсе де жасын құлап,
Түк сезбеспін жосылды жасым – бұлақ.
Бар ұққаным арпалыс кеудемдегі,
Құйып тұрған жаңбырдан басымдырақ.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер