Өлең, жыр, ақындар

Қиялға да симайтын

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 375
Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.

Қамал соғып сан жерден шектеліп ем,
Жүрегіме қалай жол тауып кеттің.
Көлбіреген көңілдің шекпенімен,
Ұсақ-түйек сезімді жауып кеттің.

Қашан мақсат еттім мен кезігуді?
Түсіндірсең жайымен ұғынармын.
Өлең-жырмен өрнектеп сезіміңді,
Ақ жауынша төпелеп тұрып алдың.

Жаның сүймес жан едің зарлағанды,
Қарып түсер қолың-шоқ, от-қарасың.
Күрең тұлпар шылбыры қолда ораулы,
Қиялға да симайтын боп барасың…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәскеде түскен сәулемін

  • 0
  • 0

Барып қайтамын ойменен,
Кешегі өткен күніңе.
Айналсам деймін кейде мен,
Көне таныстың біріне.

Толық

Сезіп тұрмын

  • 0
  • 0

Біреулер өнеріңді сөз етіпті,
Біреулер өлеңімді сөз етіпті.
Бәрін қойшы біз бірге жүрген кездер,
Көзді ашып жұмғандай тез өтіпті.

Толық

Қыйын

  • 0
  • 0

Жастығыңда сүрінбей жүру қыйын,
Ертең не боларыңды білу қыйын.
Өзгеріп кетсем мұны ерлік деме,
Азу оңай ,сертіңде тұру қыйын.

Толық

Қарап көріңіз