Өлең, жыр, ақындар

Қиялға да симайтын

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 396
Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.

Қамал соғып сан жерден шектеліп ем,
Жүрегіме қалай жол тауып кеттің.
Көлбіреген көңілдің шекпенімен,
Ұсақ-түйек сезімді жауып кеттің.

Қашан мақсат еттім мен кезігуді?
Түсіндірсең жайымен ұғынармын.
Өлең-жырмен өрнектеп сезіміңді,
Ақ жауынша төпелеп тұрып алдың.

Жаның сүймес жан едің зарлағанды,
Қарып түсер қолың-шоқ, от-қарасың.
Күрең тұлпар шылбыры қолда ораулы,
Қиялға да симайтын боп барасың…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нән қаланың тұрғыны

  • 0
  • 0

Естілетін сирек күйдің күмбірі,
Ысы қою нән қаланың тұрғыны.
Сөзіңізде керуеннің сыңғыры,
Сіз де өлеңге айналарсыз бір күні…

Толық

Ойласам жүзім нұрланар

  • 0
  • 0

Тулайды жүрек атыңды,
Естісе тайдай тұяқты.
Лап ете қалам көргенде,
От келе жатқан сияқты.

Толық

Елес күндер

  • 0
  • 0

Елес күндер біздерге табылмас ән,
Сезбес едім қадірін сағынбасам.
Жазғыра бер сен мені ғашық қарғам,
Сені ойлаудан бір мезет дамвлдасам.

Толық

Қарап көріңіз