Өлең, жыр, ақындар

Күрең жапырақ

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 273
Түстікке қарай
Жөнеліп жатты құстар көп.
Жүрсеңші бірге!
Алдыңда аппақ қыс бар деп.

Сарылтқан әбден
Сағыныштарды аластап.
Сары күз емес
Күрең күз келсе жараспақ.

Арманы көкте
Болғанмен жерде тұрағы.
Күрең жапырақ
Жүзімді сипай құлады.

Аялап оны,
Алақанымды тосқанмен.
Нарқымды қалай
Теңестіре алам аспанмен?!

Күрсініп едім,
Ойымды бөліп бірақ та,
Телефон дауысы,
Таныс үн келді құлаққа.

“Жапырақ жауса,
Бір жақсы тілек тілеп қой.
Күрең жапырақ,
Күй толып кеткен жүрек қой!”

Күрең жапырақ,
Шашуы күздің шашылған.
Күз айтып қойды,
Сезімдерімді жасырған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракемер

  • 0
  • 0

Биікке мойнын созып есі кеткен,
Аспанның көкірегін тесіп өткен,
Емес ол.
Жатағандау қазан тауды,

Толық

Тағдырға тілек

  • 0
  • 0

Жырым ғой тәтті мендегі нәзік сезімдер,
Болғанмен нәзік таусылған емес төзімдер.
От жырым қалсын жалынды жастық кезімнен,
Ей тағдыр маған сезімнің ғана өзін бер!

Толық

Сол күні

  • 0
  • 0

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Қарап көріңіз